Pineapple Army
Pineapple Army | |
---|---|
jap. パイナップルARMY (Painappuru āmī) | |
Gatunek | akcja[1] |
Manga | |
Autor | Kazuya Kudō |
Artysta | Naoki Urasawa |
Wydawca | Shōgakukan |
Odbiorcy | seinen |
Drukowana w | Big Comic Original |
Wydawana | 1985 – 1988 |
Liczba tomów | 8 |
Pineapple Army (jap. パイナップルARMY Painappuru āmī) – manga napisana przez Kazuyę Kudō i zilustrowana przez Naokiego Urasawę, publikowana na łamach magazynu „Big Comic Original” wydawnictwa Shōgakukan w latach 1985–1988.
Fabuła
Seria opowiada o Jedzie Goshim, byłym żołnierzu piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych, który służył na wojnie w Wietnamie. Po opuszczeniu piechoty morskiej walczył na całym świecie jako najemnik, zanim przeszedł na emeryturę w 1979 roku. Obecnie mieszka w Nowym Jorku i zarabia na życie szkoląc innych w walce. Goshi nie dyskryminuje osób, które trenuje, niezależnie od tego, czy są to bengalscy milicjanci, pracownicy biurowi, czy cztery małe dziewczynki.
Produkcja
Manga Pineapple Army została napisana przez Kazuyę Kudō i zilustrowana przez Naokiego Urasawę. Pomysł na fabułę wymyślił Takashi Nagasaki, ale Urasawa starał się dodać humor, ponieważ uznał ją za „trudną”[2]. Początkowo historia rozgrywa się w Nowym Jorku, ale ponieważ redaktor uważał, że grupą docelową magazynu są mężczyźni, w pewnym momencie akcja przenosi się do Europy[3].
Publikacja serii
Seria była wydawana w magazynie „Big Comic Original” w latach 1985–1988[4]. Jest to pierwsze duże dzieło Urasawy, obok innej mangi, którą rysował w tym samym czasie, Yawara!. Poszczególne rozdziały zostały zebrane w 8 tankōbonach, wydawanych od 29 marca 1986 do 30 lipca 1988 nakładem wydawnictwa Shōgakukan[5][6]. Sześciotomowe wydanie bunkoban zostało opublikowane między 17 listopada 1995 a 16 marca 1996[7][8].
Nr | Data wydania (język japoński) | ISBN (język japoński) |
---|---|---|
1 | 29 marca 1986[5] | ISBN 4-09-181081-0 |
2 | 30 kwietnia 1986[9] | ISBN 4-09-181082-9 |
3 | 30 października 1986[10] | ISBN 4-09-181083-7 |
4 | 28 lutego 1987[11] | ISBN 4-09-181084-5 |
5 | 30 maja 1987[12] | ISBN 4-09-181085-3 |
6 | 30 września 1987[13] | ISBN 4-09-181086-1 |
7 | 30 maja 1988[14] | ISBN 4-09-181087-X |
8 | 30 lipca 1988[6] | ISBN 4-09-181088-8 |
Odbiór
Krytyk mangi Jason Thompson stwierdził, że Pineapple Army odniosło umiarkowany sukces w Japonii, ale zawiodło w Ameryce. Spekulował, że decyzja Viz Media o zamówieniu nowych okładek, wykonanych przez nieznanego artystę w „stylu Dave’a McKeana” mogła wprowadzać w błąd, gdy czytelnik otwierał mangę i widział małe dziewczynki rzucające granatami ręcznymi[1]. W 2012 roku Thompson powiedział, że Pineapple Army to jego najmniej ulubione dzieło Urasawy dostępne w języku angielskim. Chociaż kreska jest dobra, uważał, że artysta nie wykształcił jeszcze własnego stylu i wykazywał zbyt duży wpływ Katsuhiro Ōtomo. Thompson w dużej mierze porównał komiks do Golgo 13 (przy którym pracował wcześniej Kudō) ze względu na samodzielne historie o najemnikach, ale stwierdził, że rozdziały są znacznie krótsze i przez to sprawiają wrażenie pośpiesznych[1].
Przypisy
- ↑ a b c Jason Thompson , Jason Thompson's House of 1000 Manga - Pineapple Army [online], Anime News Network, 29 marca 2012 [dostęp 2024-09-01] (ang.).
- ↑ Rebecca Silverman , Interview: Naoki Urasawa [online], Anime News Network, 20 sierpnia 2012 [dostęp 2024-09-01] (ang.).
- ↑ Cayla Coats , INTERVIEW: All You Need is a White Piece of Paper and Pen: A Conversation with Monster and 20th Century Boys Creator Naoki Urasawa [online], Crunchyroll, 6 lutego 2019 [dostęp 2024-09-01] (ang.).
- ↑ Timothy Blake Donohoo , Ranking the Best Naoki Urasawa Works (That Aren't Monster) [online], CBR, 22 maja 2020 [dostęp 2024-09-01] (ang.).
- ↑ a b パイナップルARMY / 1 / 五人の軍隊 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2004-11-19] (jap.).
- ↑ a b パイナップルARMY / 8 / 最後の切り札 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2005-02-07] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY〔小学館文庫〕 1 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-09-01] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY〔小学館文庫〕 6 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-09-01] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY / 2 / 白の追跡者 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2004-11-19] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY / 3 / 1979年の栄光 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2005-02-07] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY / 4 / ザルネンの感謝祭 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2005-02-07] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY / 5 / 戦場に咲く花 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2005-02-07] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY / 6 / 湖上の男 [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2005-02-07] (jap.).
- ↑ パイナップルARMY / 7 / キング オブ ザ・ロード [online], Shōgakukan [dostęp 2024-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2005-02-07] (jap.).
Linki zewnętrzne
- Manga Pineapple Army w bazie Anime News Network (ang.)