Platon (Udowienko)
Władimir Udowienko Владимир Удовенко | |
Metropolita teodozyjski i kerczeński | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1940 |
Metropolita teodozyjski i kerczeński | |
Okres sprawowania |
2012-2024 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
14 kwietnia 1971 |
Diakonat |
17 kwietnia 1971 |
Prezbiterat |
12 września 1971 |
Chirotonia biskupia |
16 grudnia 1973 |
Data konsekracji |
16 grudnia 1973 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Miejsce | |||||||||
Konsekrator | |||||||||
Współkonsekratorzy |
Nikodem (Rotow), Filaret (Denysenko), Aleksy (Ridigier), Serafin (Nikitin), Juwenaliusz (Pojarkow), Aleksy (Konoplow), Nikodem (Rusnak), Pitirim (Nieczajew), Sawa (Babyneć), Mikołaj (Byczkowski) | ||||||||
|
Platon, imię świeckie Władimir Pietrowicz Udowienko (ros. Платон, Владимир Петрович Удовенко; ur. 17 listopada 1940 w Uspence) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, w latach 2012–2022 Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys
W wieku 17 lat wstąpił jako posłusznik do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie. W roku następnym rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Kijowie; wobec zamknięcia tejże szkoły seminarium kończył w Odessie. Po odbyciu służby wojskowej (1961–1964) studiował w Leningradzkiej Akademii Duchownej, której dyplom uzyskał w 1969. 14 kwietnia 1971 złożył wieczyste śluby zakonne, zaś 17 kwietnia i 12 września przyjmował odpowiednio święcenia diakońskie i kapłańskie. 3 listopada 1972 został podniesiony do godności archimandryty i skierowany do pracy duszpasterskiej w eparchii argentyńskiej i południowoamerykańskiej.
16 grudnia 1973 w moskiewskim soborze Objawienia Pańskiego miała miejsce jego chirotonia na biskupa argentyńskiego i południowoamerykańskiego. Po czterech latach został podniesiony do godności arcybiskupiej. W 1980 został przeniesiony na katedrę swierdłowską i kurgańską, równocześnie zarządzając, jako locum tenens, eparchią czelabińską. W grudniu 1984 został arcybiskupem jarosławskim i rostowskim.
W latach 1990–1993 był członkiem Rady Najwyższej Federacji Rosyjskiej, wybranym w okręgu jarosławskim. Po wygaśnięciu mandatu wrócił do Argentyny jako zwierzchnik tamtejszej eparchii.
Od 29 lutego 2004 metropolita. W 2012, na prośbę metropolity kijowskiego Włodzimierza, Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego zwolnił go z zajmowanego dotąd urzędu, by mógł objąć jedną z katedr w autonomicznym Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Moskiewskiego[1]. 20 grudnia 2012 metropolita Platon został pierwszym ordynariuszem nowo powstałej eparchii teodozyjskiej[2].
W 2022 r. na wniosek metropolity Platona, metropolity symferopolskiego i krymskiego Łazarza i dżankojskiego Aleksego Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyłączył kierowane przez nich eparchie – wszystkie na terytorium Krymu – z jurysdykcji autonomicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i podporządkował bezpośrednio patriarsze moskiewskiemu i całej Rusi[3].
W 2024 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go w stan spoczynku, wyznaczając Krym jako jego dalsze miejsce pobytu[4].
Przypisy
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 26 июля 2012 года
- ↑ В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 7 июня 2022 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2022-06-07] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 25 июля 2024 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2024-07-25] (ros.).