Pośrednia Grań

Pośrednia Grań
Prostredný hrot
Ilustracja
Pośrednia Grań i Żółty Szczyt ze szlaku do Dolinki Lodowej
Państwo

 Słowacja

Położenie

kraj preszowski

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2439 m n.p.m.

Wybitność

158 m

Pierwsze wejście

11 sierpnia 1876
P. Schwartz, Ö. Téry, S. Horvay, J. Still

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pośrednia Grań”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pośrednia Grań”
Ziemia49°11′05,9″N 20°11′39,7″E/49,184972 20,194361
Multimedia w Wikimedia Commons

Pośrednia Grań (słow. Prostredný hrot, Stredohrot, niem. Mittelgrat, węg. Közép-orom[1]) – najwyższy szczyt (2439 m n.p.m.[2], według wcześniejszych pomiarów 2440 lub 2441 m[1]) w bocznej grani tatrzańskiej, która odchodzi z Małego Lodowego Szczytu ku południowemu wschodowi. Ma dwa wyraźne wierzchołki: główny południowo-wschodni oraz niższy (2412 m) północno-zachodni, nazywany Małą Pośrednią Granią (Malý hrot). Rozdziela je Wyżnia Pośrednia Przełączka (Vyšná štrbina v Prostrednom). Od Żółtego Szczytu (Žltá veža) na północnym zachodzie masyw Pośredniej Grani oddzielony jest Pośrednią Przełęczą (Sedlo za Prostredným), a od Ciemniastej Turni (Chmúrna veža) na południowym wschodzie – Ciemniastym Przechodem (Sedlo pred Prostredným). Na północnym wschodzie do stoków Pośredniej Grani przyrośnięta jest krótka grańka zakończona popularną wśród taterników Żółtą Ścianą (Žltá stena), którą to od partii szczytowych oddziela Przełączka pod Żółtą Ścianą.

Pośrednia Grań wznosi się nad dwiema dolinami: Doliną Staroleśną na południowym zachodzie i Doliną Małej Zimnej Wody na północnym wschodzie. Są one oddzielone Zimnowodzką Granią (Prostredný hrebeň). Jest to długi (ok. 2,5 km) grzbiet biegnący od głównego wierzchołka Pośredniej Grani na południowy wschód. Wznoszą się w nim kolejno: Ciemniasta Turnia, Kościoły (Kostoly) i Rywociny (Oštepy).

Na Pośrednią Grań nie prowadzi żaden szlak turystyczny, możliwe jest jednak wejście dla wprawnych turystów w towarzystwie uprawnionego przewodnika.

Nazwa pochodzi od położenia szczytu pomiędzy dwiema gałęziami Doliny Zimnej Wody.

Jako pierwsi weszli na szczyt Paul Schwartz, Ödön Téry, Samuel Horvay oraz Johann Still 11 sierpnia 1876 roku. Pierwsze wejście zimowe miało miejsce 2 kwietnia 1904 r., dokonali go Károly Jordán, J. Lackner (lub Lakner), József Szelke, Johann Breuer i Paul Spitzkopf (senior).

  • Pośrednia Grań
    Pośrednia Grań
  • Szczyty Pośredniej Grani, widok ze Sławkowskiego Szczytu
    Szczyty Pośredniej Grani, widok ze Sławkowskiego Szczytu
  • Odcinek grani od Małego Lodowego Szczytu do Pośredniej Grani
    Odcinek grani od Małego Lodowego Szczytu do Pośredniej Grani

Pośrednia Grań należy do Wielkiej Korony Tatr[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. ↑ Andrzej Marcisz, Wielka Korona Tatr. Przewodnik wspinaczkowy po 14 ośmiotysięcznikach tatrzańskich, Gliwice: wyd. Helion, 2020, ISBN 978-83-283-5985-7.

Bibliografia

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 58–96.

Linki zewnętrzne

Południowo-wschodnia grań Małego Lodowego Szczytu