Różanecznik gęsty

Różanecznik gęsty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

różanecznik

Gatunek

różanecznik gęsty

Nazwa systematyczna
Rhododendron impeditum Balf. f. & W. W. Sm.
I. B. Balfour, Notes Roy. Bot. Gard. Edinburgh 9:239. 1916
Synonimy
  • Rhododendron litangense Balf. f. ex Hutch[3].
Multimedia w Wikimedia Commons
Kwiaty

Różanecznik gęsty (Rhododendron impeditum) – gatunek krzewu z rodziny wrzosowatych. Pochodzi z Chin (z południowo-zachodniego Syczuanu i północnego Junnanu[3]). Jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia

Pokrój
Nieduży krzew o zwartym pokroju. Stare krzewy osiągają szerokość większą od wysokości. Rośnie powoli.
Liście
Gatunek o zimozielonych liściach. Liście o eliptycznym kształcie, drobne i pokryte delikatnymi, czarnymi łuskami.
Kwiaty
Kwitnie bardzo obficie, na przełomie kwietnia i maja. Kwiaty u różnych odmian mają kolor od białego do jasnofioletowego, owadopylne.

Uprawa

W swoim naturalnym środowisku rośnie w podszycie lasów. Uprawiane odmiany różanecznika potrzebują żyznej, próchnicznej i stale wilgotnej gleby o kwaśnym odczynie, takie warunki są im potrzebne m.in. do prawidłowego przebiegu mikoryzy na korzeniach. Mają zwartą bryłę korzeniową, stąd też dobrze znoszą przesadzanie. Są dosyć odporne na mróz. Źle tolerują silne wiatry, powinny rosnąć na zasłoniętym stanowisku. Najlepiej rosną na słonecznym lub półcienistym stanowisku. Należy systematycznie nawozić od maja do sierpnia, ale niedużymi dawkami nawozów, gdyż jest wrażliwy na zasolenie gleby, lub stosować nawozy o przedłużonym działaniu. Koniecznie należy stosować nawozy kwaśne (siarczan amonu, siarczan potasu), a najlepiej specjalne mieszanki nawozów do rododendronów. Nie należy wapnować. Aby rośliny obficie kwitnęły na następny rok, należy po przekwitnięciu ściąć całe kwiatostany, gdyż stają się nieładne, a ponadto wyczerpują nadmiernie roślinę. Nie wymaga żadnego cięcia, należy tylko usuwać uschnięte liście i obumarłe pędy.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-13] (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-25].

Bibliografia

  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.