Raport Leuchtera

Raport Leuchtera zakwalifikowany jest jako „kłamstwo oświęcimskie”, rozpowszechnianie go lub poglądów w nim zawartych jest w Polsce karalne. (art. 55 Ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu: zaprzeczanie publicznie i wbrew faktom zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1 powyższej ustawy, jest przestępstwem ściganym z urzędu zagrożonym grzywną lub karą pozbawienia wolności do lat 3).

Raport Leuchtera – potoczna nazwa publikacji Freda A. Leuchtera: The Leuchter Report: An Engineering Report on the Alleged Execution Chambers at Auschwitz, Birkenau, and Majdanek Poland wydanej 1988, w Kanadzie, nakładem Samisdat Publishers Ernsta Zündela. W Wielkiej Brytanii ukazała się pod tytułem Auschwitz: The End of the Line: The Leuchter Report – The First Forensic Examination of Auschwitz.

Charakterystyka raportu

Na zlecenie obrony oskarżonego w Kanadzie o propagowanie negacjonizmu Ernsta Zündela Leuchter przeprowadził na własną rękę (bez zezwolenia i nadzoru) badania śladów w ruinach komór gazowych na terenie kilku hitlerowskich obozów zagłady. Stwierdzone przez chemiczną ekspertyzę w USA ślady Cyklonu B Leuchter określił jako nikłe i zinterpretował jako ślady dezynfekcji pomieszczeń. W konkluzji podważył fakt istnienia w obozach hitlerowskich komór gazowych służących do zabijania ludzi.

Oparty na kilku błędnych założeniach[1], zawierający szereg podstawowych błędów merytorycznych i warsztatowych raport nie znalazł uznania poza kręgami negacjonistów, w których przyjęto go z entuzjazmem, do dziś obficie cytując, np. David Irving po opublikowaniu raportu ostatecznie oficjalnie zadeklarował się jako tzw. rewizjonista.

Tezy Leuchtera podjął na początku lat 90. niemiecki chemik, zaangażowany negacjonista, Germar Rudolf. W 1992 r. Rudolf ogłosił ekspertyzę o „tworzeniu się i wykrywalności związków cyjanowodoru w komorach gazowych Oświęcimia”, dokładniejszą i korygującą błędy Leuchtera.

W 1994 r. Instytut Ekspertyz Sądowych w Krakowie przeprowadził ponownie badania śladów pestycydu w ścianach komór gazowych byłych obozów koncentracyjnych Auschwitz i Birkenau. Opublikowane wyniki badań całkowicie wykluczają tezy raportu Leuchtera[2].

Przypisy

  1. ↑ Franciszek Piper: Negacjoniści - Raport Leuchtera. auschwitz.org. [dostęp 2013-02-18]. (pol.).
  2. ↑ Jan Markiewicz, Wojciech Gubała, Jerzy Łabędź. A Study of the Cyanide Compounds Content In The Walls Of The Gas Chambers in the Former Auschwitz and Birkenau Concentration Camps. „Z Zagadnień Nauk Sądowych”. Z. XXX, s. 17-27, 1994. (ang.). 

Bibliografia