Richard Burke (irlandzki polityk)

Zobacz też: inne osoby nazywające się Richard Burke (Bourke).

Richard Burke

Data i miejsce urodzenia	29 marca 1932 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	15 marca 2016 Dublin
Zawód, zajęcie	polityk, nauczyciel, prawnik
Alma Mater	University College Dublin
Stanowisko	minister edukacji (1973–1976), komisarz europejski (1977–1981, 1982–1985)

Richard (Dick) Burke (ur. 29 marca 1932 w Nowym Jorku^[1], zm. 15 marca 2016 w Dublinie^[1][2]) – irlandzki polityk, nauczyciel i prawnik, deputowany, w latach 1973–1976 minister edukacji, w latach 1977–1981 i 1982–1985 członek Komisji Europejskiej.

Urodzony w rodzinie Irlandczyków w Nowym Jorku, od 1935 wychowywał się w Upperchurch w hrabstwie Tipperary. Ukończył szkołę średnią w Thurles, przez pewien czas był członkiem Kongregacji Braci w Chrystusie. Zawodowo pracował jako nauczyciel. Absolwent University College Dublin (uzyskał licencjat z języków angielskiego i francuskiego oraz historii oraz magisterium z literatury angielskiej), później kształcił się w zakresie prawa w King’s Inns^[1][3]. Praktykował w zawodzie barristera^[1]. Na początku lat 80. kształcił się też na Uniwersytecie Harvarda^[1][4].

Dołączył do partii chrześcijańsko-demokratycznej, w drugiej połowie lat 60. został członkiem Fine Gael. W 1967 wybrany do rady hrabstwa Dublin. W latach 1972–1973 zajmował stanowisko przewodniczącego tego gremium^[1]. W latach 1969–1977 i 1981–1982 członek Dáil Éireann 19., 20., 22. i 23. kadencji^[5][6]. Od marca 1973 do grudnia 1976 pełnił funkcję ministra edukacji w rządzie Liama Cosgrave’a^[5]. W latach 1977–1980 wchodził w skład Komisji Europejskiej kierowanej przez Roya Jenkinsa, odpowiadając za transport, politykę konsumencką oraz podatki^[1]. W 1982 wszedł w skład Komisji Gastona Thorna w miejsce Michaela O’Kennedy’ego; Richard Burke przyjął wówczas propozycję premiera Charlesa Haugheya (lidera Fianna Fáil), w konsekwencji rezygnując z członkostwa w Fine Gael^[1]. Objął funkcję wiceprzewodniczącego KE z odpowiedzialnością głównie za administrację. Urząd ten sprawował do 1985^[1]. Był później prezesem działającej na rzecz współpracy europejsko-japońskiej Canon Foundation. W 1990 ponownie został członkiem FG^[1]. W 1998 przeszedł na emeryturę.

Był żonaty z Mary Freely, miał sześcioro dzieci^[1][2].