Royal Rumble (2025)

Royal Rumble (2025)
Motyw muzyczny

„Von Dutch” – Charli XCX

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown
NXT

Sponsor

Cricket Wireless
Intuit TurboTax

Data

1 lutego 2025

Widownia

70 347[1]

Hala

Lucas Oil Stadium

Miejsce

Indianapolis, Indiana

Gale WWE Network – chronologicznie
Saturday Night’s Main Event XXXVIII Royal Rumble (2025) NXT Vengeance Day (2025)
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2024) Royal Rumble (2025) Royal Rumble (2026)

Royal Rumble (2025), promowany również jako Royal Rumble: Indianapolis – trzydziesta ósma gala wrestlingu w chronologii cyklu Royal Rumble wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw, SmackDown i NXT. Odbyła się 1 lutego 2025 w Lucas Oil Stadium w Indianapolis w stanie Indiana. Było to również pierwsze PPV i wydarzenie WWE transmitowane na żywo w serwisie Netflix na większości rynków poza Stanami Zjednoczonymi, po przeniesieniu WWE Network do usługi w styczniu 2025 roku.

Gala opierała się na Royal Rumble matchach, a zwycięzca tradycyjnie otrzymuje walkę o mistrzostwo świata na tegorocznej WrestleManii. W przypadku gali w 2025 roku zwycięzcy poszczególnych kategorii mężczyzn i kobiet otrzymują wybór, o które mistrzostwa będą walczyć na WrestleManii 41. Zwycięzca mężczyzn może wybrać walkę o World Heavyweight Championship (brandu Raw) lub Undisputed WWE Championship (brandu SmackDown), podczas gdy zwyciężczyni kobiet miała wybór pomiędzy Women’s World Championship (brandu Raw) lub WWE Women’s Championship (brandu SmackDown). Pojedynek kobiet, który był walką otwarcia, wygrała Charlotte Flair ze SmackDown, podczas gdy walkę mężczyzn, który był głównym wydarzeniem karty, wygrał Jey Uso z Raw.

Oprócz dwóch walk Royal Rumble, w karcie znalazły się dwa inne pojedynki o mistrzostwa SmackDown. W pierwszym z nich, #DIY (Johnny Gargano i Tommaso Ciampa) pokonali The Motor City Machine Guns (Alexa Shelleya i Chrisa Sabina) 2–1 w two out of three falls matchu, aby zachować WWE Tag Team Championship, podczas gdy Cody Rhodes pokonał Kevina Owensa w ladder matchu, aby zachować Undisputed WWE Championship. Wydarzenie było również świadkiem powrotu Flair, Alexy Bliss, Nikki Belli, AJ Stylesa i Trish Stratus, a także pojawienia się TNA World Championa Joe Hendry’ego.

Produkcja

Tło

Royal Rumble to coroczna gala profesjonalnego wrestlingu organizowana co roku w styczniu przez WWE od 1988 roku. Jest to jedno z pięciu największych wydarzeń roku w tej organizacji, obok WrestleManii, SummerSlam, Survivor Series i Money in the Bank, określane jako „Wielka Piątka”[2][3]. Koncepcja wydarzenia opiera się na Royal Rumble matchu, zmodyfikowanym battle royalu, w której uczestnicy wchodzą na ring w określonych odstępach czasu, a nie wszyscy zaczynają na ringu w tym samym czasie[4][5].

Od powstania wydarzenia w 1988 roku do 2024 roku Royal Rumble odbywało się corocznie pod koniec stycznia. 24 czerwca 2024 roku WWE ogłosiło partnerstwo z Indiana Sports Corp., w ramach którego Royal Rumble w 2025 roku, a także przyszła WrestleMania i przyszłe SummerSlam, odbędą się na Lucas Oil Stadium w Indianapolis w stanie Indiana. Data 38. corocznego Royal Rumble została ogłoszona na sobotę, 1 lutego, tym samym oznaczając pierwsze Royal Rumble, które odbędzie się poza styczniem[6][7][8]. Wystąpią w nim wrestlerzy z brandów Raw i SmackDown, a oprócz emisji w tradycyjnym pay-per-view (PPV) na całym świecie, będzie on dostępny do transmisji na żywo na Peacock w Stanach Zjednoczonych i Netflix na większości innych rynków międzynarodowych[7], oznaczając pierwsze WWE PPV i wydarzenie transmitowane na żywo, które zostanie wyemitowane w serwisie Netflix po fuzji WWE Network w ramach usługi w styczniu 2025 roku[9]. Bilety trafiły do sprzedaży 15 listopada 2024 roku[10]. Oficjalną piosenką przewodnią wydarzenia jest "Von Dutch" Charli XCX[11].

W dniu 9 stycznia 2025 roku WWE ogłosiło zawarcie wieloletniej umowy z Cosm, w ramach której wybrane wydarzenia WWE PPV i transmisje na żywo będą transmitowane z wciągających kopuł LED Cosm o średnicy 87 stóp, z lokalizacjami w Los Angeles w stanie Kalifornia i Dallas w stanie Teksas (podobnie jak Sphere w Las Vegas). Pierwszym wydarzeniem WWE transmitowanym z kopuł Cosm będzie Royal Rumble w 2025 roku[12].

Tradycją gali Royal Rumble jest zorganizowanie dwóch Royal Rumble matchy, w którym bierze udział 30 wrestlerów w każdym z nich, a zwycięzca otrzyma szansę na walkę o World Heavyweight Championship (brandu Raw) lub Undisputed WWE Championship (brandu SmackDown) na WrestleManii 41, a zwyciężczyni otrzyma szansę na walkę o Women’s World Championship (brandu Raw) lub WWE Women’s Championship (brandu SmackDown) także na WrestleManii 41[4][5].

Rywalizacje

 Zobacz też: Wrestling.

Royal Rumble oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Wyreżyserowane rywalizacje (storyline’y) były kreowane podczas cotygodniowych gal Raw i SmackDown. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[13][14].

John Cena

13 listopada 2024 roku ogłoszono, że John Cena weźmie udział w Royal Rumble, co z kolei będzie jego ostatnim występem w Royal Rumble, ponieważ Cena ogłosił na Money in the Bank 2024, że przejdzie na emeryturę pod koniec 2025 roku[15]. 6 stycznia, podczas premiery WWE Raw na Netflixie, Cena ogłosił, że weźmie udział w Royal Rumble matchu, aby spróbować zdobyć szansę na zdobycie 17. mistrzostwa świata na WrestleManii 41[16].

Pojedynek o Undisputed WWE Championship

Na gali Bad Blood w październiku, Undisputed WWE Champion Cody Rhodes odłożył na bok różnice z długoletnim rywalem Romanem Reignsem, aby zmierzyć się z nową iteracją The Bloodline (Solo Sikoa i Jacob Fatu) w tag team matchu, który wygrali Rhodes i Reigns. Po tym wydarzeniu fani uchwycili materiał filmowy, na którym Kevin Owens miał sprzeczkę z Rhodesem na parkingu, gdy wchodził do swojego autobusu, co zakończyło się atakiem Owensa na Rhodesa, tym samym zmieniając Owensa na heela. Owens uznał współpracę Rhodesa z Reignsem za zdradę ze względu na wcześniejsze problemy Owensa z Reignsem i oryginalnym Bloodline[17]. Rhodes i Owens ostatecznie zmierzyli się ze sobą podczas Saturday Night’s Main Event 14 grudnia o tytuł, a ze względu na motyw retro z lat 80., Rhodes użył wersji Winged Eagle pasa WWE Championship. Podczas pojedynku Owens wykonał Stunner na Rhodesie, co nieumyślnie wyrzuciło sędziego z ringu. Podczas gdy sędzia wciąż był obezwładniony, Owens chwycił krzesło i próbował zaatakować Rhodesa, ale Rhodes chwycił je i wykonał Cross Rhodes na Owensie na krześle. Sędzia następnie doszedł do siebie i odliczył pin, dzięki czemu Rhodes zachował tytuł. Po tym jak wydarzenie zeszło z anteny, Owens zaatakował Rhodesa package piledriverem i ukradł pas Winged Eagle, twierdząc następnie, że jest "prawdziwym mistrzem"[18]. 27 grudnia podczas odcinka SmackDown, Generalny Menadżer brandu Nick Aldis zażądał, aby Owens zwrócił pas Winged Eagle lub zostanie zwolniony. Owens stwierdził, że odda go tylko wtedy, gdy otrzyma rewanż z Rhodesem. Aldis odmówił i stwierdził, że żądanie nie podlega negocjacjom. Rhodes przerwał i stwierdził, że nie chce, aby Owens przedstawiał się jako męczennik, który został zmuszony do oddania pasa. Zamiast tego chciał mieć szansę na zemstę na Owensie i samemu go odebrać, proponując tym samym ladder match na Royal Rumble z pasami Undisputed i Winged Eagle zawieszonymi nad ringiem, ze zwycięzcą biorącym wszystko, co Aldis uczynił oficjalnym[19].

Pojedynek o WWE Tag Team Championship

Po utracie WWE Tag Team Championship w sierpniu 2024 roku[20], #DIY (Johnny Gargano i Tommaso Ciampa) obiecali zrobić wszystko, aby odzyskać tytuły. Jednak w tym czasie pojawiły się oznaki niezgody między Ciampą i Gargano, ponieważ ten pierwszy przybrał bardziej agresywny charakter. W odcinku SmackDown z 15 listopada, Ciampa przerwał walkę o tytuł pomiędzy The Street Profits (Angelo Dawkins i Montez Ford) i broniącymi tytułu mistrzami Motor City Machine Guns (Alex Shelley i Chris Sabin), atakując obie drużyny, gdy Gargano próbował go uspokoić, jeszcze bardziej drażniąc niezgodę zespołu[21]. W odcinku z 6 grudnia #DIY pokonali Motor City Machine Guns, aby odzyskać tytuły po tym, jak Gargano uderzył Sabina low blowem, ujawniając, że niezgoda była tylko podstępem, zmieniając obu mężczyzn w heele[22]. Rewanż pomiędzy obiema drużynami miał miejsce w odcinku z 3 stycznia 2025 roku, ale walka zakończyła się bez rezultatu po bójce pomiędzy Los Garza (Angel i Berto) i Pretty Deadly (Elton Prince and Kit Wilson), która rozlała się na ring[23]. Na odcinku z 17 stycznia Motor City Machine Guns pokonali Los Garza[24], a w następnym odcinku pokonali Pretty Deadly. Później tej samej nocy Motor City Machine Guns ogłosiło, że #DIY będzie bronić tytułów przeciwko nim na Royal Rumble w two out of three falls matchu, co zostało oficjalnie ogłoszone[25].

Wyniki walk

Nr Wyniki Stypulacje Czas[1]
1 Charlotte Flair wygrała eliminując jako ostatnią Roxanne Perez 30-osobowy żeński Royal Rumble match o miano pretendentki do światowego kobiecego tytułu na WrestleManii 41[26] 1:10:20
2 #DIY (Johnny Gargano i Tommaso Ciampa) (c) pokonali The Motor City Machine Guns (Alexa Shelleya i Chrisa Sabina) 2–1 Two out of three falls match o WWE Tag Team Championship[27] 14:00
3 Cody Rhodes (c) pokonał Kevina Owensa Ladder match o Undisputed WWE Championship[28]
Zarówno obecny pas "Undisputed", jak i pas "Winged Eagle" zostały zawieszone nad ringiem. 		25:05
4 Jey Uso wygrał eliminując jako ostatniego Johna Cenę 30-osobowy męski Royal Rumble match o miano pretendenta do światowego tytułu na WrestleManii 41[29] 1:20:15
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką

Wejścia i eliminacje do pojedynku Royal Rumble kobiet

    – członkini brandu Raw
    – człokini brandu SmackDown
    – członkini brandu NXT
    – członkini WWE Hall of Fame (HOF)
    – wolna agentka
    – zwyciężczyni
Nr wejściowy Wrestlerka Brand Nr eliminacji Wyeliminowana przez Czas[30] Eliminacje
1 Iyo Sky Raw 21 Nię Jax 1:06:45 1
2 Liv Morgan Raw 24 Nię Jax 1:07:00 2
3 Roxanne Perez NXT 29 Charlotte Flair 1:07:47[a] 1
4 Lyra Valkyria Raw 2 Ivy Nile 16:13 0
5 Chelsea Green SmackDown 9 Piper Niven 26:52 2
6 B-Fab SmackDown 1 Chelsea Green 07:20 0
7 Ivy Nile Raw 3 Maxxine Dupri 16:29 1
8 Zoey Stark Raw 5 Biancę Belair i Naomi 16:58 1
9 Lash Legend NXT 8 Chelsea Green 17:22 0
10 Bianca Belair SmackDown 23 Nię Jax 49:17 1
11 Shayna Baszler Raw 6 Bayley 10:12 1
12 Bayley Raw 26 Nikki Bellę 46:59 1
13 Sonya Deville Raw 7 Iyo Sky 06:04 1
14 Maxxine Dupri Raw 4 Pure Fusion Collective[b] 01:20 1
15 Naomi SmackDown 22 Nię Jax 38:04 1
16 Jaida Parker NXT 10 Jordynne Grace 06:54 0
17 Piper Niven SmackDown 14 Charlotte Flair 24:10 1
18 Natalya Raw 11 Liv Morgan 17:14 0
19 Jordynne Grace Wolna agentka 15 Giulię 22:41 1
20 Michin SmackDown 13 Charlotte Flair 16:59 0
21 Alexa Bliss Wolna agentka 12 Liv Morgan 11:01 0
22 Zelina Vega SmackDown 16 Nia Jax 18:04 0
23 Candice LeRae SmackDown 17 Trish Stratus 16:32 0
24 Stephanie Vaquer NXT 20 Nia Jax 19:02 0
25 Trish Stratus HOF 18 Nia Jax 13:13 1
26 Raquel Rodriguez Raw 19 Nia Jax 15:02 0
27 Charlotte Flair SmackDown — Zwyciężczyni 15:04 4
28 Giulia NXT 25 Roxanne Perez 10:08 1
29 Nia Jax SmackDown 28 Charlotte Flair 08:13 9
30 Nikki Bella HOF 27 Nia Jax 03:04 1
  1. ↑ Ustanowiła nowy rekord Royal Rumble kobiet.
  2. ↑ Nazwa zespołu dla grupy składającej się z Shayny Baszler, Sonyi Deville i Zoey Stark.

Wejścia i eliminacje do pojedynku Royal Rumble mężczyzn

    – członek brandu Raw
    – członek brandu SmackDown
    – członek brandu NXT
    – członek TNA
    – celebryta
    – wolny agent
    – zwycięzca
Nr wejścia Wrestler Brand Nr eliminacji Wyeliminowany przez Czas[30] Eliminacje
1 Rey Mysterio Raw/HOF 6 Jacoba Fatu 24:41 0
2 Penta Raw 14 Finna Bálora 42:05 1
3 Chad Gable Raw 5 Jacoba Fatu 21:38 0
4 Carmelo Hayes SmackDown 1 Brona Breakkera 06:59 0
5 Santos Escobar SmackDown 2 Brona Breakkera 05:42 0
6 Otis Raw 3 Brona Breakkera i IShowSpeeda 09:43 1
7 Bron Breakker Raw 12 Romana Reignsa 22:26 4
8 IShowSpeed[a] Celebryta 4 Brona Breakkera i Otisa[b] 00:56 1
9 Sheamus Raw 10 Romana Reignsa 15:38 0
10 Jimmy Uso SmackDown 13 Jacoba Fatu 15:34 0
11 Andrade SmackDown 7 Jacoba Fatu 03:17 0
12 Jacob Fatu SmackDown 16 Brauna Strowmana 24:16 4
13 Ludwig Kaiser Raw 8 Pentę 00:06 0
14 The Miz SmackDown 9 Romana Reignsa 05:25 0
15 Joe Hendry TNA 11 Romana Reignsa 03:35 0
16 Roman Reigns SmackDown 26 CM Punka i Setha “Freakin” Rollinsa 37:15 4
17 Drew McIntyre Raw 21 Damiana Priesta 26:55 0
18 Finn Bálor Raw 18 Johna Cenę 11:10 1
19 Shinsuke Nakamura SmackDown 15 Jeya Uso 03:17 0
20 Jey Uso Raw — Zwycięzca 36:59 3
21 AJ Styles SmackDown 24 Logana Paula 21:02 1
22 Braun Strowman SmackDown 17 Johna Cenę 02:12 1
23 John Cena Wolny agent 29 Jeya Uso 30:31 3
24 CM Punk Raw 27 Logana Paula 18:46 2
25 Seth "Freakin" Rollins Raw 25 CM Punka 17:14 1
26 "Dirty" Dominik Mysterio Raw 19 Damiana Priesta 04:09 0
27 Sami Zayn Raw 20 Jeya Uso 05:22 0
28 Damian Priest SmackDown 22 LA Knighta 06:14 2
29 LA Knight SmackDown 23 AJ Stylesa 05:06 1
30 Logan Paul Raw 28 Johna Cenę 11:19 2
  1. ↑ Zastąpił Akirę Tozawę po tym, jak Tozawa został zaatakowany podczas swojego wejścia przez Carmelo Hayesa.
  2. ↑ Otis został już wyeliminowany, gdy pomógł Breakkerowi w wyeliminowaniu Speeda.

Przypisy

  1. ↑ a b Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Cody Rhodes vs. Kevin Owens in a ladder match for the WWE Title, DIY vs. MCMG in a best of three falls match for the WWE Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-01-27].
  2. ↑ Ian Hamilton: Wrestling's Sinking Ship: What Happens to an Industry Without Competition. s. 160.
  3. ↑ Las Vegas to host WWE's Money in the Bank in 2022. KSNV, 2021-08-22.
  4. ↑ a b Specialty Matches: Royal Rumble. WWE, 2007-12-03. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. ↑ a b Statistical survival – breaking down the Royal Rumble. SLAM! Wrestling, 2005-02-02. [zarchiwizowane z tego adresu].
  6. ↑ WWE to host 3 major premium live events in Indianapolis, starting with 2025 Royal Rumble. Fox Buisness, 2024-06-24.
  7. ↑ a b WWE announces Indianapolis, Ind. will host WrestleMania, Summerslam, and Royal Rumble in first-of-its-kind multi-event deal with a city. PWTorch, 2024-06-24.
  8. ↑ WWE Royal Rumble 2025 To Take Place On February 1 In Indianapolis, City Set To Host Future WrestleMania And SummerSlam Events. Fightful, 2024-06-24.
  9. ↑ End of the WWE Network: Streaming Service to Be Absorbed By Netflix Next Year (Report). SeScoops, 2024-01-25.
  10. ↑ Tickets For WWE Royal Rumble 2025 Set To Go On Sale On 11/15, Presale To Begin On 11/13. Fightful, 2024-09-30.
  11. ↑ From BRAT Summer to #WrestleMania season, @Charli_XCX's "Von Dutch" is the official theme of #RoyalRumble. X, 2025-01-27.
  12. ↑ Cosm set to show WWE programming at venues. Sports Business Journal, 2025-01-09.
  13. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  14. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  15. ↑ John Cena Confirms He Will Compete At WWE Royal Rumble 2025. Fightful, 2024-11-13.
  16. ↑ John Cena announces he is entering 2025 Royal Rumble to kick off WWE farewell tour. USA Today, 2025-01-06.
  17. ↑ Triple H Issues Statement on Kevin Owens’ Attack on Cody Rhodes. 411Mania, 2024-10-06.
  18. ↑ Jason Powell: WWE Saturday Night’s Main Event results (12/14): Powell’s live review of Cody Rhodes vs. Kevin Owens for the WWE Championship, Gunther vs. Damian Priest vs. Finn Balor for the World Heavyweight Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-12-14].
  19. ↑ Jake Barnett: WWE Smackdown results (12/27): Barnett’s live review of Bianca Belair, Naomi, and Bayley vs. Nia Jax, Tiffany Stratton, and Candice LeRae, Chelsea Green’s championship celebration. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-12-27].
  20. ↑ Jason Powell: WWE Friday Night Smackdown results (8/2): Powell’s review of Cody Rhodes and Solo Sikoa face-to-face before SummerSlam, DIY vs. Jacob Fatu and Tama Tonga for the WWE Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-08-02].
  21. ↑ Jake Barnett: WWE Smackdown results (11/15): Barnett’s review of Motor City Machine Guns vs. The Street Profits for the WWE Tag Team Titles, Nia Jax vs. Naomi for the WWE Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-11-15].
  22. ↑ Jake Barnett: WWE Smackdown results (12/6): Barnett’s review of MCMG vs. The Street Profits for the WWE Tag Team Titles, Naomi vs. Tiffany Stratton vs. Elektra Lopez in a Women’s U.S. Title tournament match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-10-25].
  23. ↑ Jason Powell: WWE Smackdown results (1/3): Powell’s live review of Nia Jax vs. Naomi for the WWE Women’s Championship, U.S. Champion Shinsuke Nakamura vs. Andrade in a non-title match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2025-01-03].
  24. ↑ Jason Powell: WWE Smackdown results (1/17): Powell’s live review of Tiffany Stratton vs. Bayley for the WWE Women’s Championship, Solo Sikoa’s return, Motor City Machine Guns vs. Los Garza. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2025-01-17].
  25. ↑ John Moore: WWE Smackdown results (1/24): Moore’s live review of WWE Champion Cody Rhodes’ opening segment, LA Knight vs. Tama Tonga, Motor City Machine Guns vs. Pretty Deadly. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2025-01-24].
  26. ↑ WWE.com Staff: Women's Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. 2025-01-24.
  27. ↑ WWE.com Staff: WWE Tag Team Champions #DIY vs. Motor City Machine Guns (2-out-of-3 Falls Match). [w:] WWE [on-line]. 2025-01-24.
  28. ↑ WWE.com Staff: Cody Rhodes and Kevin Owens battle in a Ladder Match for the Undisputed WWE Championship. [w:] WWE [on-line]. 2025-01-10.
  29. ↑ WWE.com Staff: Men's Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. 2025-01-13.
  30. ↑ a b 2025 Royal Rumble Match stats. [w:] WWE [on-line]. 2025-02-01.

Linki zewnętrzne

2024 ← Gale WWE Network 2025 → 2026
WWE
WWE NXT
Gale pay-per-view i WWE Network federacji WWE
Obecne
Dawne