roztoka – miejsce, w którym płynąca woda (potok) „roztacza się”, czyli (przy obserwacji od dołu cieku) dzieli na dwa (lub więcej) ramion. „Słownik języka polskiego” J. A. Karłowicza i in. podaje: 1. Roztoka (l. mn. Roztoki) miejsce, gdzie rzeki się rozpływają w różne strony (...) 2. większy potok.[1]R. Mrózek w „Nazwach miejscowych dawnego Śląska Cieszyńskiego” pisze: roztoka 'rozwidlenie potoków', też 'rozwidlenie doliny, gdzie się dwa potoki schodzą', przy czym podaje też inne formy zapisu: raztoka, rastoka, rostoka, l. mn. raztoki - również w odniesieniu do nazwy jednego z rozwidlających się potoków, a docelowo - usytuowanej w pobliżu jednostki osadniczej[2]. W terenie górskim oznaczać może głęboką dolinę z potokiem lub też sam potok w tej dolinie. Czasem (rzadziej) w znaczeniu „dział wód”[1][2], przy czym formie raztoka przypisuje się pochodzenie słowackie[3].
