Rubin Goldmark

Rubin Goldmark
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1872
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

6 marca 1936
Nowy Jork

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

Multimedia w Wikimedia Commons

Rubin Goldmark (ur. 15 sierpnia 1872 w Nowym Jorku, zm. 6 marca 1936 tamże[1][2]) – amerykański kompozytor i pianista.

Życiorys

Bratanek Károlya Goldmarka[1][2]. W latach 1889–1891 studiował w Konserwatorium Wiedeńskim u Antona Doora i Johanna Nepomuka Fuchsa[1][2]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych uczył się w latach 1891–1893 w National Conservatory w Nowym Jorku u Antonína Dvořáka i Rafaela Joseffy’ego[1][2]. Od 1895 do 1901 roku pełnił funkcję dyrektora konserwatorium w Colorado Springs[1][2]. W 1902 roku wrócił do Nowego Jorku, gdzie udzielał prywatnie lekcji gry na fortepianie i teorii muzyki, a także występował z recitalami jako pianista[1][2]. W 1924 roku został dyrektorem wydziału kompozycji w Juilliard School of Music[1][2]. Do grona jego uczniów należeli George Gershwin, Aaron Copland i Frederick Jacobi[1].

Posługiwał się późnoromantycznym językiem muzycznym i estetyką, które łączył z elementami narodowej muzyki amerykańskiej (negro spirituals, jazz)[1]. W 1909 roku otrzymał Paderewski Prize za Kwartet fortepianowy A-dur[1][2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

Utwory orkiestrowe

  • Theme and Variations (1895)
  • uwertura Hiawatha (1900)
  • poemat symfoniczny Samson (1913)
  • A Negro Rhapsody (1923)

Utwory kameralne

  • Trio fortepianowe d-moll (1896)
  • Kwartet fortepianowy A-dur (1909)
  • The Call of the Plains na skrzypce i fortepian (1913)

Utwory wokalne

  • Requiem suggested by Lincoln’s Gettysburg Address (1918)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 366. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1311. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne