Rusinowo (powiat sławieński)
wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
329[2] |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
76-107[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZSL |
SIMC |
0749264 |
Położenie na mapie gminy Postomino ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego ![]() | |
![]() |
Rusinowo (niem. Rützenhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino.
Historia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b2/Historyczna_zabudowa_Rusinowa.jpg/240px-Historyczna_zabudowa_Rusinowa.jpg)
Według autora monografii Rusinowa, Karla Rosenowa, wieś została założona na prawie niemieckim około 1300 przez Rutza, który sprowadzał osadników z Dolnej Saksonii i Nadrenii. Odnotowane formy nazwy wsi: Rusenhagen (1444), Ruczenhagen (1496), Rutzenhagen (1545), Rützenhagen (1730) rzeczywiście sugerują, że założycielem był przedstawiciel rodu von Rutze (Russe, Rusche, Reutz, Ritze i podobnie) pochodzący ze wsi Rutze/Russee (obecnie Russee – dzielnica Kilonii) w Holsztynie.
Rusinowo zostało założone na ciągu wzgórz morenowych tworzących równoległe do brzegu morskiego pasmo z kulminacją Ficht Berg (Góra Świerk) wznoszącą się na 32 m n.p.m., po uprzednim wykarczowaniu porastających je lasów dębowo-bukowych. Wskazuje na to drugi człon nazwy wsi: hagen – oznaczający ogrodzenie, żywopłot ale też osiek. Była to więc typowa wieś karczunkowa (Hagendorf) powstała na tzw. surowym korzeniu, określana też w literaturze jako hagenowa lub osiekowa. Lokatorami hagenów byli początkowo, a i później, na ogół Niemcy. O tym, że Rusinowo założyli osadnicy niemieccy, świadczyć mogą również nazwy terenowe – spośród ponad 80 nazw terenowych leżących w granicach wsi tylko dwie: Jamen (Jahm) oraz die Glawenitz (Krautglawnitz, Tote Glawnitz), obecnie Główniczka, mają pochodzenie słowiańskie[4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa słupskiego.
Obiekty
We wsi znajduje się neogotycki kościół z 1873 roku. Przy drodze na Darłowo grobowiec megalityczny utworzony z kilku potężnych głazów, dokonywano w nim pochówków ponad 3 tys. lat temu[5].
We wsi i powiecie wytwarzane są miody rusinowskie[6].
Zobacz też
- Rusinowo (powiat inowrocławski)
- Rusinowo (powiat kwidzyński)
- Rusinowo (powiat rypiński)
- Rusinowo (powiat świdwiński)
- Rusinowo (gmina Tuczno)
- Rusinowo (gmina Wałcz)
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 118521
- ↑ Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1116 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rusinowo. Serwis turystyczny. Założenie wsi. [dostęp 2012-04-02].
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 197, ISBN 978-83-7495-133-3 .
- ↑ Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, Szczecin, 2018, s. 45, ISBN 978-83-65656-58-2