Samhorodek (obwód kijowski)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
6,66 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 4568 |
Kod pocztowy |
09040 |
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°39′51″N 29°33′38″E/49,664167 29,560556 |
Samhorodek[1][2][3], Samhorodok (ukr. Самгородок) – wieś na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie białocerkiewskim. W 2023 roku liczyła 1000 mieszkańców[4].
Historia
Dawniej[5] powiat skwirski gmina Worobiówka (obecnie Горобіївка), 13 km (12 wiorst) od Skwiry przy drodze pocztowej do Lipowca. Wieś miała 1615 mieszkańców. W 1863 roku (wg Pochilewicza[6]) mieszkało we wsi 1920 prawosławnych, 210 katolików, 204 żydów. W 1741 roku było 80 chat i 500 mieszkańców.
Z opisu Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (1889 r.) wynika, że we wsi była cerkiew pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego wzniesiona 1741 roku na miejsce starszej, spalonej w 1740. Pod wsią na wzniesieniu pozostały ślady dawnego zamku. W 1736 wieś należała do księcia Jana Wiśniowieckiego, kasztelana krakowskiego. W 1863 roku mieszkali tu właściciele ziemscy: Julian Popowski (2611 dziesięcin), Jakub Żurakowski (1800 dz.), Dorota Podgórska (539 dz.), Anna Sokołowa (195 dz.) Jacek i Wacław Pilawscy (539 dz.).
W 1920 roku pod wsią miała miejsce bitwa[7]. Przerwanie frontu pod Samhorodkiem było punktem zwrotnym w działaniach na Ukrainie. Oddziały polskie rozpoczęły wymuszony odwrót na zachód, a inicjatywę na niemal trzy miesiące przejęła Armia Czerwona. W bitwie Polacy stracili około 460 poległych i rannych, dwadzieścia ckm-ów i jedno działo. Do niewoli dostało się około dwustu jeńców[8]
Przypisy
- ↑ Bitwa pod Samhorodkiem i Ozierną, Przegląd Historyczno-Wojskowy (Warszawa ; 2000). R. 10, nr 3 (2009), s. 141
- ↑ 5–11 czerwca 1920 [online], Niepodległa - stulecie odzyskania niepodległości [dostęp 2020-11-14] (pol.).
- ↑ Samhorodek - urodzenia, śluby i zgony w WGM [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-11-14] .
- ↑ ЗВІТ старости Сквирської міської ради старостинського округу №1 (сіл Самгородок, Саврань, Новий Шлях, Мовчанівка, Рибчинці та Улянівка) Василя ТИТАРЧУКА про роботу у 2023 році [online], skvyrska-gromada.gov.ua [dostęp 2024-10-30] (ukr.).
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, 1889 .
- ↑ Wawrzyniec Pochilewicz , Uiezdy kiewskij i radomyskij, statisticzeskija i istoriczeskija zametki, „Kwartalnik Historyczny”, Kijów 1898 .
- ↑ Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004, s. 365. ISBN 83-7399-096-8.
- ↑ Wiesław Wysocki (red.): Szlakiem oręża polskiego; vademecum miejsc walk i budowli obronnych. T. 2, „Poza granicami współczesnej Polski”. Warszawa: Wydawnictwo „Gamb”, 2005, s. 320. ISBN 83-7399-050-X.
Bibliografia
- Samhorodek 3.), wieś nad rzeką Berezianką, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 248 .