San Bartolomé de Tirajana
Miasteczko Tunte – siedziba władz gminy | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||
Prowincja | |||||
Alkad |
Marco Aurelio Pérez Sánchez↗ | ||||
Powierzchnia |
333,13 km² | ||||
Wysokość |
0–1957 m n.p.m. | ||||
Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
35100, 35106–35109, 35119, 35120, 35128, 35280, 35290, 35299, 35369 | ||||
Tablice rejestracyjne |
GC | ||||
Położenie na mapie Wysp Kanaryjskich ![]() | |||||
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/42/GC_SanBartolomedeTirajana.png/220px-GC_SanBartolomedeTirajana.png)
San Bartolomé de Tirajana – gmina w Hiszpanii, zlokalizowana w południowej części należącej do Wysp Kanaryjskich wyspy Gran Canaria, w prowincji Las Palmas, nad Oceanem Atlantyckim. Siedzibą gminy jest rolnicze miasteczko Tunte (nazywane również San Bartolomé de Tirajana), usytuowane w kalderze Tirajana i górnej części Barranco de Tirajana (pol. Wąwóz Tirajana), na wysokości 850 m n.p.m. W gminie San Bartolomé de Tirajana zlokalizowane są znane kurorty wypoczynkowe – Playa del Inglés i Maspalomas.
Gmina zajmuje obszar 333,13 km², co czyni ją największą pod względem powierzchni jednostką administracyjną na Gran Canarii (ponad 20% powierzchni tej wyspy), a 1 stycznia 2022 zamieszkiwało ją 52 936 osób[1]. Gmina leży na wysokości od 0 m n.p.m. (tereny nad Atlantykiem) do 1957 m n.p.m. (góra Morro de la Agujerada, najwyższy szczyt Gran Canarii). W rejonach wiejskich (centrum wyspy) znajdują się liczne plantacje brzoskwiń, śliwek, wiśni i migdałów[2].
Obecne miasteczko Tunte zbudowano w miejscu wcześniejszej osady Guanczów o tej samej nazwie. W czasach konkwisty przywieziono tu obraz św. Jakuba i od tego czasu miejscowość zwano Santiago de Tunte[3]. Znajduje się w nim XVII-wieczny kościół Iglesia de San Bartolomé de Tirajana, posiadający trzy nawy i drewniane sklepienia. Mimo, że budowę świątyni rozpoczęto ok. 1690 r., konsekrowano ją dopiero w 1922 r. Drugą ciekawą budowlą jest ratusz, na którego dziedzińcu znajdują się drewniane galeryjki. W mieście wytwarza się dwa lokalne trunki – guindillę (rodzaj wiśniówki) oraz mejunie, sporządzaną z rumu, cytryn i miodu.
Współpraca
Przypisy
- ↑ a b Cifras oficiales de población de los municipios españoles en aplicación de la Ley de Bases del Régimen Local (Art. 17). ine.es. [dostęp 2023-09-29]. (hiszp.).
- ↑ San Bartolomé de Tirajana, Gran Canaria. [dostęp 2010-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-22)].
- ↑ Pascal „Dookoła Świata – Gran Canaria”, Tony Kelly, Wydawnictwo Pascal 2002, ISBN 83-7304-464-7