Scammell

Scammell Lorries Ltd.
Ilustracja
Reklama Scammella z 1948 roku zachwalająca błyskawiczny system mocowania naczep
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Watford

Data założenia

1922

Data likwidacji

1987

brak współrzędnych

Scammell Lorries Ltd.brytyjskie przedsiębiorstwo branży motoryzacyjnej funkcjonujące w latach 1922–1987[1], prowadzące produkcję samochodów ciężarowych, ciągników samochodowych i naczep[2], specjalizujące się w pojazdach służących do przewozu ładunków specjalnych i ponadgabarytowych, w tym o przeznaczeniu wojskowym. Od 1955 roku spółka stanowiła własność koncernu Leyland Motors, od 1968 – British Leyland, a w końcowym roku istnienia – DAF. Siedziba przedsiębiorstwa i zakład produkcyjny mieściły się w Watford[1].

Historia

Założyciele przedsiębiorstwa, bracia Scammell, prowadzący uprzednio zakład kołodziejski, opracowali w 1919 roku prototyp ciągnika siodłowego wraz z naczepą. Wkrótce podjęli produkcję seryjną zaprojektowanych na jego bazie cystern. Przed końcem lat 20. XX wieku w ofercie znalazły się m.in. 6-kołowe ciągniki przeznaczone do pracy w terenie, jak i ciężkie ciągniki przeznaczone do przewozu ładunków o masie do 100 t (m.in. lokomotyw[3])[2].

W 1933 roku Scammell rozpoczął produkcję małych, 3-kołowych ciągników siodłowych nazwanych „mechanicznymi koniami” (Mechanical Horse(inne języki)), w późniejszych latach zastąpionych przez modele Scarab(inne języki) (1948) i Townsman (1966). Pojazdy te cieszyły się dużą popularnością – odbiorcami były m.in. przedsiębiorstwa kolejowe (British Railways i jego poprzednicy), zakłady komunalne oraz Generalny Urząd Pocztowy(inne języki)[1][2].

Podczas II wojny światowej przedsiębiorstwo prowadziło na potrzeby wojska produkcję 6-kołowych pojazdów Pioneer(inne języki), które wykorzystywane były jako ciągniki artyleryjskie, wozy zabezpieczenia technicznego oraz transportery czołgów(inne języki)[1][2].

W okresie powojennym Scammell prowadził produkcję ciągników samochodowych (zarówno siodłowych, jak i balastowych) oraz samochodów ciężarowych przeznaczonych na rynek cywilny, w tym m.in. modeli Mountaineer (1949), Constructor (1952), Highwayman(inne języki) (lata 50.), Handyman (1960), Routeman (1960), Trunker (1960), Crusader (1970), S24 (1980) oraz S26 (lata 80.)[1][2]. Niektóre modele, m.in. Crusader oraz S24, znalazły zastosowanie także w wojsku. W odpowiedzi na zamówienie armii brytyjskiej w 1983 roku rozpoczęto produkcję transporterów czołgów Commander(inne języki)[1].

W 1955 roku Scammell został nabyty przez spółkę Leyland Motors, a w 1968 roku wraz z nią wszedł w skład koncernu British Leyland, zachowując jednak odrębność w ramach grupy. W 1987 roku, wkrótce po przejęciu działu produkcji samochodów ciężarowych Leylanda przez holenderskiego DAF-a, markę Scammell zlikwidowano, a zakład produkcyjny w Watford zamknięto[1].


Przypisy

  1. a b c d e f g Mike Forbes, David Hayward: British lorries since 1945. Ian Allan Publishing, 2012, s. 114, 149–156. ISBN 978-0-7110-3647-5. [dostęp 2024-06-09].
  2. a b c d e Les Geary: Commercial vehicles in Great Britain. Transport Bookman Publications, 1979, s. 136–142. ISBN 0-85184-029-9. [dostęp 2024-06-09].
  3. Scammell's 100-Tonner. Historic Roadways. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).