Sengaku-ji

Sengaku-ji
泉岳寺
Ilustracja
Główny pawilon świątyni
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Typ budynku

świątynia

Rozpoczęcie budowy

1612

Ukończenie budowy

1641

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sengaku-ji”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sengaku-ji”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sengaku-ji”
Ziemia35°38′15,84″N 139°44′10,59″E/35,637733 139,736275
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sengaku-ji (jap. 泉岳寺) – świątynia buddyjska szkoły sōtō w dzielnicy Takanawa w Tokio (Minato-ku), w Japonii. Jest to słynne miejsce pochówku 47 rōninów (samurajów bezpańskich, bez przywódcy), którzy dokonali aktu zemsty za swojego pana[1][a].

Historia

Sengaku-ji zbudowano w 1612 roku na polecenie sioguna Ieyasu Tokugawy (1543–1616). Gdy świątynia spłonęła w 1641 roku, została odbudowana na obecnym terenie przez pięciu daimyō na rozkaz Iemitsu Tokugawy (1604–1651). Była jedną z trzech najważniejszych świątyń w ówczesnym Edo (ob. Tokio)[b].

Przy tej świątyni został pochowany młody daimyō z hanu Akō w prowincji Harima (ob. prefektura Hyōgo), Naganori Asano (1667–1701), pan 47 rōninów, którzy przynieśli na jego grób odciętą głowę mistrza ceremonii, Yoshinaki/Yoshihisy Kiry (1641–1703), po dokonaniu aktu zemsty. Gdy rōninowie popełnili honorowe samobójstwo seppuku, zostali pochowani przy grobie Asano w Sengaku-ji. Miejsce ich pochówku wyznacza 47 kamiennych steli nagrobnych.

Opis

Przy świątyni znajduje się jednoizbowe muzeum o nazwie Akohgishi Kinenkan (Akō-gishi Kinenkan, Muzeum Pamięci Lojalnych Sług z Akō), które mieści nowoczesną ekspozycję, przedstawiającą dzieje tych wojowników i ich związek z Sengaku-ji. Są tu także wystawione ich zbroje i ubiory.

Obok muzeum pamięci znajduje się studnia kubi-arai ido („studnia do obmycia głowy”), w której rōninowie obmyli z krwi głowę Kiry przed umieszczeniem jej na grobie Asano[1].

Uroczystości upamiętniające słynny honorowy atak sprzed 300 lat odbywają się w kwietniu i grudniu[2].

W 1921 roku przy bramie wejściowej ustawiono pomnik przywódcy tej grupy wojowników, Kuranosuke Ōishi (1659-1703). Trzyma on w ręku listę nazwisk lojalnych sług[3].

Obok głównego pawilonu znajduje się rzeźba przedstawiająca mistrza Kōdō Sawaki (1880–1965) uważanego za jednego z najważniejszych nauczycieli japońskiego buddyzmu zen XX wieku[3].

Galeria

  • Groby 47 rōninów
    Groby 47 rōninów
  • Grób Naganoriego Asano
    Grób Naganoriego Asano
  • Izba pamięci lojalnych samurajów
    Izba pamięci lojalnych samurajów
  • Brama świątyni
    Brama świątyni
  • Pomnik Kuranosuke Ōishi, przywódcy mścicieli
    Pomnik Kuranosuke Ōishi, przywódcy mścicieli
  • „Studnia do obmycia głowy”
    „Studnia do obmycia głowy”
  • Posąg mistrza Kōdō Sawaki
    Posąg mistrza Kōdō Sawaki
  • Sengaku-ji Gishi-sai
    Sengaku-ji Gishi-sai

Uwagi

  1. ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja (shintō), a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera, -ji). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
  2. ↑ Pozostałe dwie to: Seishō-ji niedaleko parku Shiba i Sōsen-ji w dzielnicy Itabashi.

Przypisy

  1. ↑ a b Japan Visitor: Sengakuji Temple Graves of the 47 Ronin (ang.), dostęp 12.02.2021
  2. ↑ 義士祭. SENGAKUJI, 2021. [dostęp 2021-03-14]. (jap.).
  3. ↑ a b Precinct Map, Bronze statue of Oishi Kuranosuke. SENGAKUJI, 2021. [dostęp 2021-03-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne