Siły Obrony Narodowej
Państwo | |
---|---|
Nazwa skrócona |
NDF |
Data utworzenia |
1 listopada 2012 |
Liczebność |
90 000 osób[1] |
Najwyższe dowództwa | |
Wojskowe |
gen.bryg. Hawasz Mohammed[1] |
Siły Obrony Narodowej (arab. قوات الدفاع الوطني, ang. National Defence Forces), NDF – syryjska ochotnicza formacja samoobrony, utworzona 1 listopada 2012. Została zorganizowana podczas wojny w Syrii, jako ochotnicza rezerwa dla Sił Zbrojnych Syrii.
Siły Obrony Narodowej składają się z jednostek z poszczególnych syryjskich prowincji (muhafaz), a każda z nich składa się z lokalnych ochotników. Każda z prowincjonalnych gałęzi NDF jest dowodzona przez wojskowego oficera[2].
Rola w konflikcie w Syrii
Siły Obrony Narodowej działały w roli oddziałów samoobrony, odpierając ataki rebeliantów na bronione przez nie miejscowości, a także wspomagały operacje regularnej armii syryjskiej. Jednostki NDF miały działać głównie na swoim terenie, chociaż ich członkowie mogą również zgłosić się do udziału w regularnych operacjach wojskowych[3].
Siły Obrony Narodowej zrzeszały 60 000 ludzi w czerwcu 2013 i urosły do 100 000 w sierpniu tegoż roku[4]. W 2015 roku NDF liczyły 90 000 osób w całym kraju, a ich dowódcą był gen.bryg. Hawasz Mohammed[1].
Oddziały NDF uważano za bardziej zmotywowane i lojalne od zwykłych poborowych[3]. Składały się w większości z alawitów i szyitów, a więc grup szczególnie zagrożonych przez terrorystów[4].
W styczniu 2013 w szeregach NDF powstał 500-osobowy żeński batalion, zwany „Lwicami”, strzegący punktów kontrolnych w rejonie Himsu. Kobiety zostały przeszkolone w posługiwaniu się kałasznikowem, karabinem maszynowym i granatami[5].
Okres szkolenia bojownika NDF trwał od 2 tygodni do miesiąca, w zależności od tego, czy dana osoba miała zbyć wyszkolona do podstawowej walki, na snajpera czy zwiadowcę[3].
Zobacz też
- Brygady Baas – ochotnicze oddziały członków Partii Baas
- Liwa al-Kuds – brygada syryjskich Palestyńczyków
Przypisy
- ↑ a b c Who are the pro-Assad militias in Syria? [online], Middle East Eye, 25 września 2015 (ang.).
- ↑ Craig Larkin , Michael Kerr , The Alawis of Syria: War, Faith and Politics in the Levant., New York 2015, s. 220 (ang.).
- ↑ a b c Battered by war, Syrian army creates its own replacement [online], Reuters, 21 kwietnia 2013 (ang.).
- ↑ a b Sam Dagher , Syria's Alawite Force Turned Tide for Assad, „Wall Street Journal”, 27 sierpnia 2013 (ang.).
- ↑ Liz Sly , The all-female militias of Syria, „The Washington Post”, 25 stycznia 2013 [zarchiwizowane z adresu 2014-06-18] (ang.).