Siergiej Bułygin

Siergiej Bułygin
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1963
Sołowiówka

Klub

WS Nowosybirsk

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

28.01 1982, Ruhpolding (2. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Anterselva 1983 sztafeta
złoto Ruhpolding 1985 sztafeta
złoto Oslo 1986 sztafeta
złoto Feistritz 1989 b.drużynowy
srebro Feistritz 1989 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Mińsk 1982 sztafeta
brąz Lahti 1981 sztafeta
brąz Mińsk 1982 b.indywidualny

Siergiej Iwanowicz Bułygin (ros. Серге́й Ива́нович Булы́гин, ur. 10 lipca 1963 w Sołowiówce) – rosyjski biathlonista reprezentujący ZSRR, mistrz olimpijski i pięciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1981 roku, zdobywając brązowy medal w sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Lahti. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Mińsku był trzeci w biegu indywidualnym, a w sztafecie zdobył tym razem srebrny medal.

W 1983 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie razem z Jurijem Kaszkarowem, Algimantasem Šalną i Piotrem Miłoradowem zwyciężył w sztafecie. Zajął tam też szóste miejsce w biegu indywidualnym i dziewiąte w sprincie. Złoto w sztafecie zdobył również razem z Šalną, Kaszkarowem i Andriejem Zienkowem podczas mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku oraz podczas mistrzostw świata w Oslo rok później, gdzie sztafeta ZSRR wystąpiła w składzie: Dmitrij Wasiljew, Jurij Kaszkarow, Walerij Miedwiedcew i Jurij Kaszkarow. W tym czasie w startach indywidualnych plasował się poza czołową dziesiątką.

Ostatnie w karierze medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Feistritz w 1989 roku. Najpierw reprezentacja ZSRR w składzie: Jurij Kaszkarow, Siergiej Czepikow, Aleksandr Popow i Siergiej Bułygin zwyciężyła w biegu drużynowym. Następnie w tym samym składzie zajęła drugie miejsce w sztafecie. Wystąpił tam też w biegu indywidualnym, kończąc rywalizację na 24. pozycji.

W 1984 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie razem z Wasiljewem, Šalną i Kaszkarowem zdobył złoty medal w sztafecie. Ponadto zajął 17. miejsce w biegu indywidualnym i 11. miejsce w sprincie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 28 stycznia 1982 roku w Ruhpolding, zajmując drugie miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko zdobył pierwsze punkty ale od razu stanął na podium. Rozdzielił tam dwóch reprezentantów NRD: Franka Ullricha i Matthiasa Jacoba. W kolejnych startach jeszcze trzy razy plasował się w czołowej trójce: 26 stycznia 1985 roku w Anterselvie był trzeci w sprincie, 26 stycznia 1989 roku w Ruhpolding wygrał bieg indywidualny, a 14 grudnia 1989 roku w Obertilliach w tej samej konkurencji był trzeci. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1982/1983 i 1984/1985, kiedy zajmował 17. miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1984 roku został odznaczony Orderem „Znak Honoru” oraz otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[1].

Po zakończeniu kariery pracował jako trener.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1984 Sarajewo 17. 11. nd. nd. 1. nd.

Mistrzostwa świata

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1983 Anterselva 6. 9. nd. nd. 1. nd.
1985 Ruhpolding 12. 16. nd. nd. 1. nd.
1986 Oslo 54. nd. nd. 1. nd.
1989 Feistritz 24. nd. nd. 2. nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
1981/1982 22.
1982/1983 17.
1983/1984 ?
1984/1985 17.
1985/1986 22.
1988/1989 24.
1989/1990 41.

Miejsca na podium chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 28 stycznia 1982 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 2. ? 1:08:10,0 +3:38,0 Frank Ullrich
2. 26 stycznia 1985 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 3. 0+0 30:59,3 +25,3 Alfred Eder
3. 26 stycznia 1989 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 54:24,5
4. 14 grudnia 1989 Austria Obertilliach Bieg indywidualny na 20 km 3. 1 54:58,4 +2:00,1 André Sehmisch

Przypisy

Bibliografia