Sifaka
Propithecus | |||
E.T. Bennett, 1832[1] | |||
Sifaka diademowa (P. diadema) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
sifaka | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Propithecus diadema E.T. Bennett, 1832 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Sifaka[3] (Propithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny indrisowatych (Indridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Występują wyłącznie na Madagaskarze[4][5][6].
Charakterystyka
Długość ciała 39–55 cm, ogona 41–60 cm; masa ciała 2,6–6,8 kg[5]. Charakteryzują się czarnym ubarwieniem części twarzowej głowy oraz długim ogonem, zbliżonym długością do długości ciała. Sifaki prowadzą nadrzewny i dzienny tryb życia. Potrafią przeskakiwać z drzewa na drzewo na odległość do 10 m. Często poruszają się w postawie dwunożnej, balansując przednimi kończynami dla utrzymania równowagi.
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1832 roku brytyjski zoolog Edward Turner Bennett w artykule poświęconym opisowi nowego rodzaju z rodziny lemurowatych, opublikowanym w czasopiśmie „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) sifaka diademowa (P. diadema).
Etymologia
- Propithecus: gr. προ pro ‘blisko, przed’; πίθηκος píthēkos ‘małpa’[7].
- Macromerus: gr. μακρος makros ‘długi’; μηρος mēros ‘udo’[8]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Macromerus typicus A. Smith, 1833 (= Propithecus diadema Bennett, 1832).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][10][4][3]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][10] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][10] | Podstawowe wymiary[5][10][a] | Status IUCN[11] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Propithecus verreauxi | A. Grandidier, 1867 | sifaka biała | gatunek monotypowy | na zachód do rzeki Tsiribihina, na południowy wschód do Parku Narodowego Andohahela (Mangatsiaka) i rezerwatu Nahampoana (gdzie prawdopodobnie został introdukowany); zakres wysokości: 0–1300 m n.p.m. | DC: 40–48 cm DO: 50–60 cm MC: około 2,9 kg |
CR | |
Propithecus deckenii | W. Peters, 1870 | sifaka kremowa | gatunek monotypowy | głównie pomiędzy rzekami Manambolo i Mahavavy; południowa granica zasięgu nie rozciąga do rzeki Tsiribihina | DC: 42–48 cm DO: 50–60 cm MC: 2,6–2,9 kg |
CR | |
Propithecus coronatus | Milne-Edwards, 1871 | sifaka koroniasta | gatunek monotypowy | między rzeką Mahavavy i rzeką Betsiboka na północy, w głębi lądu na południu do rzek Manarnbola, Tsibirhina, Mama i Sakay; zakres wysokości: 0–700 m n.p.m. | DC: 39–45 cm DO: 48–57 cm MC: 3,2–3,7 kg |
CR | |
Propithecus coquereli | (A. Grandidier, 1867) | sifaka biało-kasztanowa | gatunek monotypowy | od okolic Bealanany na północy do rzeki Betsiboka; na południu do Ambato Boeny, na wschodzie do okolic Antetemasy (na zachód od Befandriana-Avaratra); zakres wysokości: 0–300 m n.p.m. | DC: 42–50 cm DO: 50–60 cm MC: około 3,7 kg |
CR | |
Propithecus tattersalli | Simons, 1988 | sifaka złotogłowa | gatunek monotypowy | niewielki obszar w dystryktach Ampandraha, Madirabe i Daraina ograniczony rzeką Loky na północy i rzeką Manambalo na południu; zakres wysokości: 50–700 m n.p.m. | DC: 45–47 cm DO: 42–47 cm MC: 3,4–3,6 kg |
CR | |
Propithecus diadema | E.T. Bennett, 1832 | sifaka diademowa | gatunek monotypowy | od rzeki Mananara na południe do rzek Mangoro i Onive; granice zasięgu nieznane, ale prawdopodobnie szeroko rozpowszechniony; zakres wysokości: 200–1600 m n.p.m. | DC: 50–55 cm DO: 44–50 cm MC: 5,7–6,8 kg |
CR | |
Propithecus edwardsi | A. Grandidier, 1871 | sifaka siodłata | gatunek monotypowy | od rzeki Mangoro i Onive na południe do rzeki Rienana w Parku Narodowym Andringitra; zakres wysokości: 600–1600 m n.p.m. | DC: 42–52 cm DO: 41–48 cm MC: około 5,5 kg |
EN | |
Propithecus candidus | A. Grandidier, 1871 | sifaka jedwabista | gatunek monotypowy | nieregularnie w pasie leśnym od Parku Narodowego Marojejy na południe do Andaparaty (park przyrodniczy Makira), tuż na północ od rzeki Antainambalana; zakres wysokości: 300–1900 m n.p.m. | DC: 48–54 cm DO: 45–51 cm MC: 5–6 kg |
CR | |
Propithecus perrieri | Lavauden, 1931 | sifaka czarna | gatunek monotypowy | masywy Analamerana i Andrafiamena oraz wschodni skraj lasów Ankarana; zakres wysokości: 0–500 m n.p.m. | DC: 43–47 cm DO: 42–45 cm MC: 4,4–4,5 kg |
CR |
Kategorie IUCN: EN – gatunek zagrożony, CR – gatunek krytycznie zagrożony.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- ↑ a b E.T. Bennett. Characters of a New Genus of Lemuridæ. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1832, s. 20, 1832. (ang.).
- ↑ A. Smith. African zoology. „South African Quarterly Journal”. 2 (1), s. 49, 1833. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 33. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 156–158. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e R.A. Mittermeier, Ch. Schwitzer, E.E. Louis Jr, M.C. Richardson: Family Indriidae (Woolly Lemurs, Sifakas and Indri). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 169–173. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Propithecus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-03].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 574.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 393.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
- ↑ a b c d Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 100–101. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Propithecus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).