Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze

Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {Dopracować} z tego artykułu.

sobór Narodzenia Pańskiego

Rīgas Kristus Piedzimšanas katedrāle

nr rej. 7512
katedra
Katedra w 2006
Państwo	Łotwa
Miejscowość	Ryga
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	Łotewski Kościół Prawosławny
Sobór	od 1883
Wezwanie	Narodzenia Pańskiego
Wspomnienie liturgiczne	25 grudnia/7 stycznia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1876 Data zakończenia budowy 1883 Data poświęcenia 1991 (ostatnia) Data zamknięcia lata 60. XX w. Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1991 Poprzednie wyznanie prawosławne (1883–1915); luterańskie (1915–1921) Fundator car Aleksander II
Dane świątyni Styl neobizantyjski Architekt Nikołaj Czagin Świątynia • materiał bud. • wysokość • długość • szerokość • cegła 40 m 66[1] m 44[1] m
Położenie na mapie Rygi sobór Narodzenia Pańskiego
Położenie na mapie Łotwy sobór Narodzenia Pańskiego
56°57′14,1″N 24°06′56,0″E/56,953917 24,115556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Sobór Narodzenia Pańskiego^[2] (łot. Rīgas Kristus Piedzimšanas pareizticīgo katedrāle) – katedra Łotewskiej Cerkwi Prawosławnej (i eparchii ryskiej) znajdująca się w Rydze, stolicy Łotwy.

Katedra została zbudowana w latach 1876–1883 według projektu Nikołaja Czagina w stylu neobizantyjskim. Katedra ma 40 m wysokości^[1].

Powstała z inicjatywy generalnego gubernatora Piotra Bagrationa oraz biskupa Weniamina, a fundusze na budowę przeznaczył car Imperium Rosyjskiego Aleksander II. Podczas I wojny światowej wojska niemieckie przemianowały katedrę na zbór luterański.

W międzywojennej Łotwie w 1921 katedra Narodzenia Pańskiego ponownie wróciła do swojego pierwotnego wyznania. Jedynym problemem były próby wprowadzenia przez władze państwowe języka łotewskiego do liturgii, co się jednak nie udało. W latach 60. XX w. władze Związku Radzieckiego nakazały zamknąć katedrę, w której urządzono planetarium. Świątynia została ponownie otwarta w 1991 po uzyskaniu niezależności Łotwy od ZSRR. Katedra jest obecnie największą cerkwią prawosławną znajdującą się w krajach bałtyckich^{[potrzebny przypis]}.

• 
  Ikonostas
• 
• 
• 

• Opis katedry