Soumya Swaminathan

Soumya Swaminathan

Data i miejsce urodzenia	2 maja 1959 Madras, Indie (obecnie: Chennai)
Zawód, zajęcie	pediatrka, badaczka medycyny
Narodowość	Induska
Alma Mater	Armed Forces Medical College, Pune All India Institute of Medical Sciences, New Delhi Children's Hospital Los Angeles Keck School of Medicine of USC, Los Angeles
Rodzice	M.S. Swaminathan i Mina Swaminathan
Małżeństwo	Ajit Yadav
Dzieci	2
Multimedia w Wikimedia Commons

Soumya Swaminathan (ur. 2 maja 1959 w Ćennai, w Indiach) – indyjska pediatrka i naukowczyni znana z badań nad HIV oraz gruźlicą^[1]. W latach 2019–2022 była główną badaczką w Światowej Organizacji Zdrowia^[2]. Od października 2017 do marca 2019 była zastępczynią dyrektora generalnego Deputy Director General of Programmes (DDP) w WHO^[3].

Otrzymała tytuły bachelor of medicine, bachelor of surgery na Armed Forces Medical College(inne języki) oraz Doctor of Medicine(inne języki) w pediatrii na All India Institute of Medical Sciences(inne języki) w Nowym Delhi. Jest członkinią National Board from National Board of Examinations(inne języki). W latach 1987–1989 Swaminathan odbyła staż podoktorancki w dziedzinie neonatologii i pulmonologii dziecięcej w Szpitalu Dziecięcym w Los Angeles w Keck School of Medicine w USC.

W latach 1989–1990 Swaminathana była pracownicą naukową w Departamencie Chorób Układu Oddechowego Dzieci na Uniwersytecie w Leicester w Wielkiej Brytanii. W 1992 dołączyła do Narodowego Instytutu Badań nad Gruźlicą(inne języki), gdzie była koordynatorką ds. chorób tropikalnych. Później została dyrektorką tego instytutu^[4].

W latach 2009–2011 Swaminathan była koordynatorką Specjalnego Programu Badań i Szkoleń w zakresie Chorób Tropikalnych UNICEF/UNDP/Banku Światowego/WHO w Genewie. Do 2013 roku była dyrektorką Narodowego Instytutu Badań nad Gruźlicą (NIRT) w Ćennaju. Od sierpnia 2015 do listopada 2017 Swaminathan była dyrektorką generalną Indian Council of Medical Research (ICMR) i sekretarką Departamentu Badań nad Zdrowiem (Ministerstwo Zdrowia i Opieki Rodzinnej) w rządzie Indii^[4][5].

Od października 2017 do marca 2019 Swaminathan była zastępczynią dyrektora generalnego Światowej Organizacji Zdrowia^[6]. W marcu 2019 roku Swaminathan została główną naukowczynią Światowej Organizacji Zdrowia^[2]. Uczestniczyła w regularnych dwa razy w tygodniu briefingach prasowych na temat pandemii COVID-19^[2]. Wezwała kraje do częstszego przeprowadzania sekwencjonowania całego genomu wirusa SARS-CoV-2 i przesyłania sekwencji do projektu GISAID^[7]. W ramach przygotowań do Światowego Szczytu Zdrowia, którego gospodarzem była Komisja Europejska i G20 w maju 2021, Swaminathan była członkinią panelu naukowego^[8].

Jest córką M. S. Swaminathana „ojca zielonej rewolucji w Indiach”, oraz pedagożki Miny Swaminathan^[9]. Ma dwojga rodzeństwa, Madhurę Swaminathana, profesorkę ekonomii w Indyjskim Instytucie Statystyki w Bengaluru, i Nityę Rao, starszą wykładowczynię na Uniwersytecie Wschodniej Anglii. Wyszła za Ajita Yadava, chirurga ortopedii^[10].

• 1999: XI National Pediatric Pulmonary Conference, złoty medal za najlepszą pracę
• 2008: Indian Council of Medical Research (ICMR), nagroda Kshanika Oration
• 2009: International Union Against Tuberculosis and Lung Disease, wiceprzewodnicząca, sekcja HIV
• 2011: Indian Academy of Pediatrics, członkini
• 2011: Indian Association of Applied Microbiologists, nagroda za całokształt twórczości
• 2012: Nagroda Tamil Nadu Science and Technology
• 2012: National Academy of Sciences, India, członkini
• 2013: Indian Academy of Sciences, Bangalore, członkini
• 2016: Nagroda AstraZeneca Research Endowment Award, przyznana przez National Institute of Pharmaceutical Education and Research, S.A.S. Nagar^[11]