Stary Gózd
wieś | |
![]() Kościół w Starym Góździe | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
406[2] |
Strefa numeracyjna |
48 |
Kod pocztowy |
26-806[3] |
Tablice rejestracyjne |
WBR |
SIMC |
0638352[4] |
Położenie na mapie gminy Stara Błotnica ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu białobrzeskiego ![]() | |
![]() |
Stary Gózd dawniej też Guzd – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, w gminie Stara Błotnica[5][4]. Leży około 95 km od Warszawy w centralnej Polsce.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0638369 | Kresy | część wsi |
0638375 | Malenie | część wsi |
0638381 | Pomorze | część wsi |
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gózd. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
W Starym Góździe znajduje się tzw. „kopiec”, gdzie przed wiekami miał swoją posiadłość dziedzic. Miejsce to otoczone jest fosą. W centralnym jego miejscu można zaobserwować pozostałości po fundamentach.
We wsi znajduje się parafia pod wezwaniem św. Józefa[6], publiczna szkoła podstawowa oraz było publiczne gimnazjum.
Na starym cmentarzu w Starym Goździe pochowane są głównie osoby zmarłe na cholerę.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129790
- ↑ Raport o stanie gminy w 2023. Liczba mieszkańców sołectw w dn. 31.12.2023 s.15
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1202 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
- Guzd, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 919 .