Stygmasterol
Stygmasterol
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(3S,8S,9S,10R,13R,14S,17R)-17-[(E,2R,5S)-5-etylo-6-metylohept-3-en-2-ylo]-10,13-dimetylo-2,3,4,7,8,9,11,12,14,15,16,17-dodekahydro-1H-cyklopenta[a]fenantren-3-ol
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C29H48O
|
| Masa molowa
|
412,69 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
83-48-7
|
| PubChem
|
5280794
|
| SMILES
|
CCC(C=CC(C)C1CCC2C1(CCC3C2CC=C4C3(CCC(C4)O)C)C)C(C)C
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C29H48O/c1-7-21(19(2)3)9-8-20(4)25-12-13-26-24-11-10-22-18-23(30)14-16-28(22,5)27(24)15-17-29(25,26)6/h8-10,19-21,23-27,30H,7,11-18H2,1-6H3/b9-8+/t20-,21-,23+,24+,25-,26+,27+,28+,29-/m1/s1
|
| InChIKey
|
HCXVJBMSMIARIN-PHZDYDNGSA-N
|
|
|
|
Stygmasterol, C
29H
48O – organiczny związek chemiczny z grupy steroli. Występuje naturalnie w ziarnie soi. Jest wykorzystywany w przemyśle farmaceutycznym oraz przy syntezie hormonów[1].
Przypisy
- ↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 382, ISBN 83-7183-240-0 .
