Syrycjusz (papież)

Syrycjusz

Siricius

Papież Biskup Rzymu
Data i miejsce urodzenia	brak danych Rzym
Data i miejsce śmierci	26 listopada 399 Rzym
Miejsce pochówku	Katakumby Pryscylli
Papież
Okres sprawowania	15 grudnia 384–26 listopada 399
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	15 grudnia 384
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Święty
Syrycjusz

Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	26 listopada

Syrycjusz (ur. w Rzymie, zm. 26 listopada 399 tamże) – święty Kościoła katolickiego, 38. papież w okresie od 15 grudnia 384 do 26 listopada 399^[1].

Życiorys

Był rzymianinem, synem mieszczanina Tyburcjusza^[2]. Jako pierwszy używał tytułu papieża. Syrycjusz za pontyfikatu Liberiusza był lektorem, a potem diakonem. Został wybrany jednomyślnie i zatwierdzony przez cesarza Walentyniana II (375-392) na papieża. Został wybrany mimo kontrkandydatur Hieronima i powtórnie ubiegającego się o tę godność antypapieża Ursyna^[2].

Syrycjusz pisał listy wzorowane na rozporządzeniach cesarskich, pisane w formie dekretów. Listy papieskie zawierały polecenia i zakazy bez ich uzasadnienia^[1]. Nakazywał dokonanie konsekracji biskupa w obecności większej liczby biskupów, a nie tylko jednego konsekratora.

Stworzył zalążek wikariatu papieskiego w Salonikach. Pontyfikat Syrycjusza zakłóciła herezja pryscylianów, odrzucająca dziewictwo Najświętszej Maryi Panny. W 390 roku papież poświęcił w Rzymie bazylikę św. Pawła za Murami^[1]. Za pontyfikatu Syrycjusza zmarł św. Marcin z Tours w 397 roku.

Syrycjusz odnowił dekret zakazujący księżom i diakonom zawierania małżeństw i zaczął egzekwować przepisy zabraniające kobietom mieszkania na plebaniach. Podczas synodu odbywającego się na przełomie lat 392 i 393 ekskomunikował mediolańskiego mnicha Jowiniana, który krytykował post i celibat oraz kwestionował dziewictwo Maryji po urodzeniu Jezusa^[2]. Za podobny pogląd został wyklęty biskup Niszu, którego zdaniem Maryja po urodzeniu Jezusa miała dzieci z Józefem^[2].

Papież był zdeklarowanym przeciwnikiem współżycia intymnego – między innymi zalecał księżym małżeństwom wyrzeczenie się wspólnego łoża. Jego zdaniem: kto nie wyrzeka się rozkoszy ciała, nie jest godzien służyć Bogu. Kiedy przeciwko surowym nakazom Syrycjusza wystąpił święty Hieronim, papież doprowadził do wygnania go z Rzymu^[2]. Popularyzowany przez Syrycjusza surowy, ascetyczny styl życia doprowadził nawet do śmierci jednej z rzymskich matron.

Syrycjusz zmarł w Rzymie i został pochowany w bazylice S. Silvestro nad katakumbami Pryscylii przy Via Salaria^[3]. Został włączony do Martyrologium Rzymskiego dopiero w 1748 roku przez Benedykta XIV, który napisał rozprawę udowadniającą świętość Syrycjusza^[2].

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci^[1].

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

Przypisy

Bibliografia

• Syrycjusz, papież. DEON. [dostęp 2012-09-24]. (pol.).
• Pope St. Siricius. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-24]. (ang.).
• E. Duffy: Historia Papieży: Święci i Grzesznicy. Warszawa: 2007, s. 45-55. ISBN 978-83-247-0524-5.