System językowy

System językowy – język jako system, czyli uporządkowany wewnętrznie i posiadający określoną strukturę układ elementów; innymi słowy jest to język pojmowany jako zbiór elementów i zbiór relacji (wzajemnych zależności), które zachodzą między tymi elementami, zgrupowanymi na różnych płaszczyznach.

Na systemowość języka w sposób wyraźny pierwszy zwrócił uwagę szwajcarski językoznawca Ferdinand de Saussure (zob. strukturalizm), który ujmował język (langue) jako zasób znaków umożliwiających porozumiewanie się w obrębie danej społeczności. Na tej podstawie naukę o języku traktował jako część semiotyki.

Zobacz też

• jednostki językowe
• system leksykalny
• system fonologiczny

Bibliografia

• JozefJ. Mistrík JozefJ., Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758  (słow.).
• KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
• AdamA. Heinz AdamA., Dzieje językoznawstwa w zarysie, wyd. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, ISBN 83-01-03536-6, OCLC 17851984 .