Szczurowa (gmina)
gmina wiejska | |||
Budynek urzędu gminy w Szczurowej | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
TERC |
1202072 | ||
Wójt |
Zbigniew Moskal | ||
Powierzchnia |
134,64 km² | ||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
71,3 os./km² | ||
Nr kierunkowy |
14 | ||
Tablice rejestracyjne |
KBR | ||
Adres urzędu: ul. Lwowska 232-820 Szczurowa | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Polski | |||
50°07′N 20°38′E/50,119444 20,636667 | |||
Strona internetowa | |||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Szczurowa – gmina wiejska w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie tarnowskim.
Siedziba gminy to Szczurowa.
Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwały 9863 osoby. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku[3] gminę zamieszkiwały 9594 osoby.
Na terenie gminy znajduje się samolotowe lądowisko Strzelce Małe-Szczurowa.
Historia
Dzieje Szczurowej sięgają XII wieku, kiedy to po raz pierwszy, przy okazji spisywania testamentu Bolesława Krzywoustego, wzmiankowane zostały tereny szczurowszczyzny. W roku 1138 otrzymał je książę Henryk jako część ziemi lubelsko-sandomierskiej. Powstanie samej Szczurowej – wsi założonej na prawie niemieckim - datuje się na rok 1338. Wtedy to biskup krakowski Jan Grot zezwolił sołtysowi z Niedzielisk na karczowanie lasów zwanych Szczurowa i założenie wsi na obszarze o sporej powierzchni 40 łanów. W nowej wiosce wybudowano młyn i karczmę oraz utworzono parafię, do której w XVIII wieku należały niemal wszystkie wioski z terenu dzisiejszej gminy. W Szczurowej istniała od roku 1596 szkoła parafialna, a także, wyposażony w roku 1615 przez biskupa Piotra Tylickiego, szpital, tzw. Dom Ubogich. Własnością biskupstwa krakowskiego były również inne majątki, głównie Dołęga i Zaborów. Dwór w Dołędze wpisał się do historii dzięki swej roli, jaką odegrał w ruchach narodowo-wyzwoleńczych m.in. w powstaniu styczniowym.
Znaczący swój rozwój Szczurowa zawdzięcza ostatnim właścicielom - Anastazji i Janowi Kępińskim, herbu Nesobia. To oni wybudowali obecny kościół i zespół plebański, pałac, kaplicę i przyczynili się do rozwoju miejscowości.
Struktura powierzchni
Według danych z roku 2002[4] gmina Szczurowa ma obszar 134,64 km², w tym:
- użytki rolne: 78%
- użytki leśne: 10%
Gmina stanowi 22,82% powierzchni powiatu.
Demografia
Dane z 31 grudnia 2023[5]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 9177 | 100 | 4591 | 50,03 | 4586 | 49,97 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
68,2 | 34,1 | 34,1 |
Według danych z roku 2002[4] średni dochód na mieszkańca wynosił 1700 zł.
- Piramida wieku mieszkańców gminy Szczurowa w 2014 roku[1].
Sołectwa
Barczków, Dąbrówka Morska, Dołęga, Górka, Kopacze Wielkie, Księże Kopacze, Kwików, Niedzieliska, Pojawie, Popędzyna, Rajsko, Rudy-Rysie, Rylowa, Rząchowa, Strzelce Małe, Strzelce Wielkie, Szczurowa, Uście Solne, Wola Przemykowska, Wrzępia, Zaborów.
Sąsiednie gminy
Bochnia, Borzęcin, Brzesko, Drwinia, Koszyce, Radłów, Rzezawa, Wietrzychowice
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ a b Gmina Szczurowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Gmina Szczurowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-05-11] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ GUS, Rocznik Demograficzny 2024 [online], stat.gov.pl [dostęp 2025-01-08] .