Szczury Tobruku

Szczury Tobruku (ang. The Rats of Tobruk) – początkowo w zamierzeniu pogardliwy, a następnie uznany za zaszczytny, przydomek nadany przez Niemców australijskim żołnierzom 9. i 7 Dywizji Piechoty, a także brytyjskim, indyjskim i polskim żołnierzom Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich walczących w obronie twierdzy Tobruk w Afryce Północnej od 31 marca do 27 listopada 1941.

Twierdzę Tobruk próbowały bezskutecznie zdobyć wojska włoskie i niemieckie. Stąd zamierzonym celem nadania przydomka było jedynie osiągnięcie efektu propagandowego, wobec faktycznej bezsilności własnych wojsk – fałszywego pomówienia i poniżenia dzielnego przeciwnika. Propaganda niemiecka nadała to przezwisko australijskim obrońcom, którzy jednak natychmiast zaadaptowali je jako honorowe miano tych wszystkich, którzy Tobruku bronili.

Po zakończeniu II wojny światowej powstała w Australii organizacja skupiająca dawnych Tobrukczyków (także Polaków) „Rats of Tobruk Association”.

• Witold Biegański: Szczurami Tobruku ich zwali. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988. ISBN 83-205-3955-2. Brak numerów stron w książce

• Rats of Tobruk Association. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).