Szlifowanie

Szlifowanie

Szlifowanie – obróbka wykończeniowa powierzchni za pomocą narzędzi ściernych, w wyniku której uzyskuje się duże dokładności wymiarowe i kształtowe oraz małą chropowatość[1]. Szlifowanie można wykonywać na otworach, wałkach i płaszczyznach. Maszyny do tego typu obróbki nazywane są szlifierkami, a narzędzia skrawające to ściernice. Materiałem, z którego wykonane są ściernice, najczęściej jest korund, diament, węglik krzemu lub węglik boru.

Odmiany szlifowania ściernicowego

Szlifowanie można podzielić ze względu na:

  1. Kształt powierzchni obrabianej:
    • obrotowe – zewnętrzne lub wewnętrzne powierzchnie walcowe, stożkowe i obrotowych krzywoliniowych,
    • nieobrotowe – powierzchnie płaskie lub krzywoliniowe.
  2. Mocowanie przedmiotu w obrabiarce:
    • kłowe,
    • bezkłowe.
  3. Położenie ściernicy względem przedmiotu:
    • obwodowe – oś ściernicy jest równoległa do osi powierzchni obrotowej lub obrabianej powierzchni płaskiej,
    • czołowe – oś ściernicy jest prostopadła lub wichrowata do osi powierzchni obrotowej, lub do powierzchni płaskiej.

Technologiczne parametry skrawania podczas szlifowania

  • prędkość obrotowa ściernicy [1/s],
  • średnica ściernicy [mm],
  • prędkość obwodowa ściernicy [m/s],
  • prędkość obrotowa przedmiotu obrabianego [1/s],
  • średnica przedmiotu obrabianego [mm],
  • prędkość obwodowa przedmiotu obrabianego [mm/s],
  • posuw osiowy stołu [mm/obr.],
  • prędkość posuwu osiowego stołu [mm/s]
  • styk ściernicy wgłębny

Zobacz też

Przypisy

  1. szlifowanie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-31].