Telewizja Czechosłowacka

cz. Československá televize
słow. Československá televízia
Ilustracja
Rozpoczęcie nadawania

1 maja 1953 roku (formalne rozpoczęcie działalności)
25 lutego 1954 roku (początek regularnej emisji)

Zakończenie nadawania

31 grudnia 1992 roku

Format obrazu

4:3

Właściciel

Telewizja Czechosłowacji

Systemy
emisji sygnału

PAL

Kraj nadawania

 Czechosłowacja

Język

język czeski, język słowacki

Siedziba

Praga

Zastąpiony przez

Česká televize, Slovenská televízia

Telewizja Czechosłowacka (cz. Československá televize, słow. Československá televízia (1953–1990); Česko-slovenská televízia (1990–1992)) – publiczna stacja telewizyjna Czechosłowacji, realizująca program w dwóch kanałach (ČST1 i ČST2) istniejąca w latach 1953–1992.

W kanale ČST1 nadawane były audycje w większości w języku czeskim, ale także zdarzały się programy po słowacku. Częściowa transmisja w dwóch językach była możliwa, ponieważ oba języki są bardzo podobne. ČST2 miał dwie mutacje, nadające zupełnie inny program – na terenie Czech po czesku (z Pragi) i na terenie Słowacji po słowacku (z Bratysławy). 31 grudnia 1992 roku w związku z rozpadem Czechosłowacji telewizja przestała istnieć i w jej miejscu w dwóch państwach powstały dwie publiczne telewizje: Česká televize i Slovenská televízia, które są sukcesorkami ČST.

Historia

Telewizja Czechosłowacka (ČST) rozpoczęła działalność 1 maja 1953 roku, natomiast regularne nadawanie programu rozpoczęła 25 lutego 1954 roku. Pierwszą audycją nadaną na żywo (1955) była relacja z meczu hokejowego. 3 listopada 1956 roku wyemitowano pierwszy program telewizyjny na terenie Słowacji, tego dnia uruchomiono studio w Bratysławie.

10 maja 1970 roku wystartował drugi kanał telewizji ČST2, od 1973 roku program ten nadawał audycje w kolorze – ČST1 audycje kolorowe wyświetlał dopiero od 1975 roku. W 1979 otwarto nowoczesne centrum telewizyjne w zachodniej części Pragi.

W czasie aksamitnej rewolucji pracownicy ČST w zdecydowanej większości poparli siły demokratyczne i opowiedzieli się po stronie protestujących, tak aby umożliwić relacje z protestów i spotkań opozycyjnych.

W 1989 roku nazwa ČST została przemianowana na FTV, a telewizja rozpoczęła nadawanie oddzielnych kanałów dla terytorium Czech jako ČTV i Słowacji jako STV. W 1990 roku dokonano otwarcia kanału trzeciego: ok3 dla Czech oraz regionalnego ośrodka ČTV Zlín, a także kanału TA3 na Słowacji. 31 grudnia 1992 roku rozwiązano całkowicie FTV i przekształcono na: Česká televize (ČT) w Czechach oraz na Slovenská televízia (STV) na Słowacji.

Dyrektorzy ČST

  • 1953–1958 Karel Kohout
  • 1958–1959 Milan Krejčí
  • 1959–1963 Adolf Hradecký
  • 1963–1968 Jiří Pelikán
  • 1968 Bohumil Švec
  • 1968–1969 Josef Šmídmajer
  • 1969–1989 Jan Zelenka
  • 1989 Libor Bátrla
  • 1989–1990 Miroslav Pavel
  • 1990 Jindřich Fairaizl
  • 1990–1992 Jiří Kantůrek

„Sztandarowe” programy

  • Televizní noviny – serwis informacyjny telewizji ČST. Odpowiednik polskiego Dziennika Telewizyjnego, którego główne wydanie było emitowane tak jak w Polsce, czyli o godzinie 19.30.
  • Szpital na peryferiach – czechosłowacki serial telewizyjny w reż. Jaroslava Dudka, na podstawie scenariusza Jaroslava Dietla. Opowiada losy pracowników oddziału ortopedii w peryferyjnym czeskim szpitalu, szczególnie rodziny dr. Sowy i dr. Błażeja.
  • Arabela – serial w sposób humorystyczny łączy dwa światy – świat baśniowy oraz realistyczny świat ówczesnej, socjalistycznej Czechosłowacji.
  • Krecik – cykl filmów animowanych dla dzieci, których głównym bohaterem jest mały kret. Krecik zdobył popularność wśród dzieci w ponad 60 krajach. Jest rozpoznawany na całym świecie, jest także nieformalnym symbolem Czech. Obecnie kreskówka produkowana jest przez Česká televize.
  • Rumcajs – serial animowany, którego bohaterem jest Rumcajs, ten pochodzi z Jičína i jest z zawodu szewcem; rozbójnikiem został z życiowej konieczności. Ma żonę Hankę (w czeskim oryginale Mankę), a także synka Cypiska.
  • Programy produkcji polskiej: „Stawka większa niż życie” (cz. S nasazením života – Z narażeniem życia), „Czterej pancerni i pies” – (cz. Čtyři z tanku a pes).

Linki zewnętrzne