Toyota Paseo
 Paseo | |
| Inne nazwy |
Toyota Cynos |
|---|---|
| Producent | |
| Okres produkcji |
1991–1999 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
R4: 1.3, 1.5 |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4145 mm |
| Szerokość |
1645 mm |
| Wysokość |
1295 mm |
| Rozstaw osi |
2380 mm |
| Masa własna |
od 870 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Toyota Paseo (w Japonii oraz innych regionach znana także jako Cynos) – ekonomiczny samochód sportowy, luźno oparty na podzespołach Toyoty Tercel. Produkowany od stycznia 1991 do lipca 1999 roku[1].
Dostępny w dwóch wersjach: coupé oraz późniejszej – kabriolet. W 1997 Toyota zaprzestała sprzedaży w USA, jakkolwiek jednak w Europie, Kanadzie oraz Japonii kontynuowała ją do 1999. W 2000 został zastąpiony przez model Echo. Paseo, podobnie jak Tercel skonstruowany jest na podobnej platformie co Toyota Starlet.
Pierwsza generacja
Pierwsza generacja produkowana była od stycznia 1991 do września 1995 roku[1]. Pod względem konstrukcyjnym opierała się na modelu Tercel, charakteryzowała się 1,5 litrowym silnikiem z serii 5E-FE R4 o mocy 105 KM[2]. Oprócz tego oferowano także mocniejszą jednostkę 1.5 5E-FHE (115 KM)[2]. Samochód dostępny był z 5-biegową manualną skrzynią lub 4-biegową automatyczną[2].
Druga generacja
Drugą generację modelu Paseo Toyota wprowadziła we wrześniu 1995 roku[3]. Obok drobnej modernizacji elektroniki silnika, jedyną zauważalną zmianą były modyfikacje w karoserii. Pojazd w Europie występował z silnikiem 1.5 (5E-FE, 90 KM), natomiast w Japonii miał dwie wersje - 1.3 (4E-FE, 88 KM) oraz 1.5 (5E-FHE, 110 KM)[3]. Do przenoszenia momentu obrotowego na przednią oś służyły 4-biegowe przekładnie automatyczne jak i 5-biegowe manualne[3]. W październiku 1996 roku wprowadzono wersję kabrioletu[4]. W celu zmniejszenia emisji spalin druga generacja silnika w Paseo sprowadzona została do kalifornijskich standardów CARB.
W Wielkiej Brytanii samochód oferowany był w trzech wersjach - ST, SI oraz limitowanej Galliano. Sprzedaży (1996-1998), która przynosiła niższe zyski niż spodziewane, zaniechano, po tym gdy okazało się, że stylistyka auta odbiega od gustów tamtejszego klienta.
Przypisy
- ↑ a b 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage. toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ a b c 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage - Toyota Cynos (1st). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ a b c 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage - Toyota Cynos (2nd). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ 75 Years of Toyota - Vehicle Lineage - Toyota Cynos Convertible. toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).