U-44 (1939)
Historia | |
Stocznia |
AG Weser, Brema |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | |
Los okrętu | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | |
Długość |
76,6 m (kadłuba mocnego 58,7 m) |
Szerokość |
6,5 m (kadłuba mocnego 4,4 m) |
Zanurzenie |
230 m maks. (4,7 m na powierzchni) |
Napęd | |
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |
Prędkość |
18,2 w. (34 km/h) na powierzchni |
Zasięg |
19425 km (10500 Mm) przy 19 km/h (10 w.) na powierzchni |
Uzbrojenie | |
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy, 1 działo 105 mm, 1 działko 37 mm plot, 1 działko 20 mm plot | |
Załoga |
48 - 56 osób |
U-44 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX A z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939.
Historia
Zamówienie na budowę okrętu podwodnego zostało złożone w stoczni AG Weser w Bremie 21 listopada 1936. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 15 września 1938. Wodowanie nastąpiło 5 sierpnia 1939, wejście do służby 4 listopada 1939.
Okręt w czasie szkolenia wchodził w skład 6. Flotylli, później 2. (jako jednostka bojowa). Jedynym dowódcą był Kptlt. Ludwig Mathes.
U-44 odbył 2 patrole bojowe, podczas których zatopił 8 jednostek o łącznej pojemności 30.885 BRT.
Zatonął około 13 marca 1940 na polu minowym na Morzu Północnym, postawionym przez brytyjskie niszczyciele (poprzednio błędnie uważano, że został zatopiony przez niszczyciel HMS „Fortune” ).