Vortigern

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {Dopracować} z tego artykułu.

Vortigern – władca Brytów w latach ok. 449-476 n.e.^[1], w południowo-wschodnim królestwie Kentu.

Według legend arturiańskich pod tym imieniem występuje władca – uzurpator Brytanii. Uzyskał on pomoc saskich najemników w celu odparcia ataków plądrujących Brytanię Piktów, Szkotów i Sasów. Najemnicy jednak wkrótce sprowadzili posiłki i rozpoczęli inwazję wyspy. Vortigern podjął wtedy nieudaną próbę pogodzenia Brytów i Sasów, ci ostatni jednak dokonali podczas spotkania w Stonehenge masakry przyniesioną w ukryciu bronią. Oszczędzony władca zbiegł do Walii, gdzie próbował zbudować wieżę, która zgodnie z legendą wciąż się rozpadała. Dopiero Merlin wyjaśnił, że przyczyną ciągłego popadania wznoszonej budowli w ruinę są dwa walczące pod fundamentami smoki, biały i czerwony – symbolizujące dwa walczące narody – odpowiednio Sasów i Brytów. Vortigern zbiegł ponownie, po czym został zabity przez prawowitych władców Brytanii – braci Ambrosiusa i Uthera Pendragona.