Vygaudas Ušackas
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1964 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Litwy | |
Okres |
od 9 grudnia 2008 |
Poprzednik | |
Następca |
Rasa Juknevičienė (p.o.) |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Vygaudas Ušackas (ur. 16 grudnia 1964 w Szkudach) – litewski dyplomata, ambasador Litwy oraz Unii Europejskiej, w latach 2008–2010 minister spraw zagranicznych w rządzie Andriusa Kubiliusa.
Życiorys
W 1982 ukończył szkołę średnią nr 2 w rodzinnych Szkudach. Nie dostawszy się na studia prawnicze, pracował jako malarz. W latach 1983–1985 odbył obowiązkową służbę wojskową w Armii Radzieckiej. Stacjonował w Karagandzie w Kazachstanie. W latach 1985–1990 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wileńskiego. Był jednym z inicjatorów odrodzenia samorządu studenckiego na uczelni i jego pierwszym przewodniczącym. Naukę kontynuował w ramach stypendiów zagranicznych na uniwersytetach w Oslo w 1990 (w zakresie handlu zagranicznego i nauk politycznych) oraz w Aarhus w 1991 (w zakresie politologii).
Od 1991 zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Litwy. W latach 1991–1992 był II sekretarzem w wydziale Europy Zachodniej. W latach 1992–1996 pracował jako radca w stałym przedstawicielstwie Litwy przy NATO i Wspólnotach Europejskich. Po powrocie do kraju kierował departamentem politycznym MSZ (1996–1999), a w latach 1999–2000 pełnił funkcję wiceministra spraw zagranicznych. Następnie w randze ambasadora był głównym negocjatorem ds. akcesji Litwy do Unii Europejskiej. W latach 2001–2006 zajmował stanowisko ambasadora Litwy w Stanach Zjednoczonych z akredytacją również na Meksyk. W latach 2006–2008 pełnił funkcję ambasadora w Wielkiej Brytanii.
4 grudnia 2008 w rządzie Andriusa Kubiliusa objął urząd ministra spraw zagranicznych z rekomendacji Związku Ojczyzny. 21 stycznia 2010 zrezygnował ze stanowiska w odpowiedzi na żądanie dymisji, z którym dzień wcześniej wystąpiła prezydent Dalia Grybauskaitė[1]. Dymisja została przyjęta 26 stycznia[2].
W lutym 2010 został desygnowany przez Catherine Ashton na specjalnego wysłannika Unii Europejskiej w Afganistanie[3]; pełnił tę funkcję do 2012. W 2013 otrzymał nominację na ambasadora UE w Rosji[4], zakończył urzędowanie w 2017. Później został dyrektorem Instytutu Europejskiego Uniwersytetu Technicznego w Kownie[5].
W listopadzie 2018 ubiegał się o nominację Związku Ojczyzny na kandydata tej partii w wyborach prezydenckich, ostatecznie w wewnątrzpartyjnych prawyborach przegrał z Ingridą Šimonytė[6]. W 2019 został członkiem rady dyrektorów Avia Solutions Group[7].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2003)[8]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi (Norwegia, 1998)[9]
- Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina, 1998)[10]
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (Polska, 1999)[11]
- Order Honoru (Gruzja, 2009)[12]
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy (Estonia, 2013)[13]
Przypisy
- ↑ Szef MSZ Ušackas ustąpił ze stanowiska, znadwilii.lt, 21 stycznia 2010 [zarchiwizowane 2013-02-18] .
- ↑ Prezidentė pasirašė dekretą dėl užsienio reikalų ministro atleidimo, president.lt, 26 stycznia 2010 [zarchiwizowane 2012-09-06] (lit.).
- ↑ Toby Vogel , EU names new Afghanistan special envoy, europeanvoice.com, 22 lutego 2010 [zarchiwizowane 2012-02-29] (ang.).
- ↑ High Representative/Vice President Catherine Ashton appoints the new Head of the EU Delegation to the Russian Federation [online], europa.eu, 5 lutego 2013 [dostęp 2018-05-15] (ang.).
- ↑ Vygaudas Ušackas pradeda darbą KTU [online], ktu.edu, 4 października 2017 [dostęp 2020-10-27] (lit.).
- ↑ Dominik Wilczewski , Litewscy konserwatyści zdecydowali: Ingrida Šimonytė powalczy o prezydenturę [online], przegladbaltycki.pl, 5 listopada 2018 [dostęp 2019-09-18] .
- ↑ Pasitraukęs iš politikos V. Ušackas dirbs „Avia Solutions Group” [online], 15min.lt, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-18] (lit.).
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė [online], lrp.lt [dostęp 2020-10-27] (lit.).
- ↑ Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 2025-03-04] (norw.).
- ↑ Указ Президента України № 1214/98 Про нагородження відзнаками Президента України [online], rada.gov.ua, 5 listopada 1998 [dostęp 2025-03-04] (ukr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 kwietnia 1999 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1999 r. nr 22, poz. 314).
- ↑ Саакашвили наградил Ушацкаса за поддержку Грузии [online], delfi.lt, 2 października 2009 [dostęp 2025-03-04] (ros.).
- ↑ Bearers of decorations – Vygaudas Ušackas – Maarjamaa Risti II klassi teenetemärk, president.ee [dostęp 2020-10-27] [zarchiwizowane 2020-10-30] (ang.).
Bibliografia
- Vygaudas Ušackas, lrv.lt [zarchiwizowane 2009-06-01] (lit.).
- Vygaudas Ušackas [online], vdu.lt [dostęp 2020-10-27] (ang.).