Wang Shimin

Wang Shimin (chiń. upr. 王时敏; chiń. trad. 王時敏; pinyin Wáng Shímǐn; Wade-Giles Wang Shih-min; ur. 1592, zm. 1680^[1][2]) – chiński malarz z okresu wczesnej dynastii Qing.

Pochodził z prowincji Jiangsu, urodził się w bogatej rodzinie urzędniczej^[2]. Jego dziadek Wang Xijue był wielkim sekretarzem na dworze Mingów, ojciec Wang Heng był członkiem prestiżowej Akademii Hanlin^[2]. Sam Wang Shimin poszedł początkowo w ślady przodków i za panowania cesarza Chongzhena pozostawał w służbie cesarskiej^[2]. Po podboju Chin przez Mandżurów w 1644 roku wycofał się z działalności urzędniczej i przez resztę życia zajmował się malarstwem^[2].

Podstawy edukacji malarskiej odebrał w młodości, uczył się u Dong Qichanga^[1][2]. Tworzył pejzaże naśladujące twórczość mistrzów epoki Yuan, szczególnym podziwem darzył Huang Gongwanga^[1][2]. Wspólnie ze swoimi uczniami Wang Jianem i Wang Huiem oraz wnukiem Wang Yuanqi zaliczany jest do grupy tzw. „czterech Wangów”^[2], która wspólnie z Yun Shoupingiem i Wu Li określana jest mianem „sześciu mistrzów epoki Qing”^[1][2].