Wojciech Łazarek

Wojciech Łazarek

Wojciech Łazarek (1986)
Data i miejsce urodzenia	4 października 1937 Łódź
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 2023 Gdańsk
Wzrost	177 cm
Pozycja	prawy łącznik
Kariera juniorska
Lata Klub 1952–1955 Metalowiec Łódź
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1956–1961 Start Łódź 1961 ŁKS Łódź 9 (1) 1962–1966 Start Łódź 1967–1971 Lechia Gdańsk 35 (16)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1964–1967 Łódź (juniorzy, asystent) 1968–1974 Wybrzeże (juniorzy) 1971–1974 MRKS Gdańsk 1974–1975 Lechia Gdańsk 1976–1977 Olimpia Elbląg 1977 Bałtyk Gdynia 1978–1979 Zawisza Bydgoszcz 1980–1984 Lech Poznań 1985–1986 Lechia Gdańsk 1986 Trelleborgs FF 1986–1989 Polska 1990 Hapoel Kefar Sawa 1991 ŁKS Łódź 1992 Al-Masry SC 1993–1994 Ettifaq FC 1995 Aluminium Konin 1996–1997 Hapoel At-Tajjiba 1997–1998 Wisła Kraków 1998 Widzew Łódź 1998–1999 Śląsk Wrocław 2000 Wisła Kraków 2001–2002 Jagiellonia Białystok 2002–2004 Sudan 2005–2006 Narew Ostrołęka 2008 Ilanka Rzepin
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Wojciech Łazarek (ur. 4 października 1937 w Łodzi, zm. 13 grudnia 2023 w Gdańsku^[1]) – polski piłkarz i trener piłkarski, selekcjoner reprezentacji Polski w latach 1986–1989.

Jako piłkarz występował na pozycji napastnika. Wychowanek Metalowca Łódź, następnie grał w Starcie Łódź, ŁKS Łódź oraz Lechii Gdańsk.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej podjął pracę jako trener. Zaczynał jako asystent trenera reprezentacji juniorów Łodzi (1964–1967). Następnie pracował jako szkoleniowiec reprezentacji juniorów Wybrzeża (1968−1974), MRKS Gdańsk (1971−1974), Lechii Gdańsk (1974−1975), Olimpii Elbląg (1975−1976), Bałtyku Gdynia (1977), Zawiszy Bydgoszcz (1978−1979, awans do I ligi), Lecha Poznań (1980−1984, Mistrzostwo Polski 1983 i 1984, Puchar Polski 1982 i 1984), ponownie Lechii Gdańsk (1985−1986) oraz krótko drużyny II ligi szwedzkiej Trelleborgs FF (1986). W latach siedemdziesiątych odbył wiele zagranicznych staży trenerskich, m.in. w Hercie BSC, Hamburger SV, Dynamie Kijów oraz PSV Eindhoven.

W sierpniu 1986 roku wygrał konkurs na stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski. Kadrę narodową prowadził od 25 sierpnia 1986 do 15 czerwca 1989. Odszedł po przegranym meczu z reprezentacją Anglii w eliminacjach Mistrzostwa Świata 1990.

Po zakończeniu pracy z reprezentacją Polski trenował drużyny polskie i zagraniczne: izraelski Hapoel Kefar Sawa (1990), ŁKS Łódź (1991), egipski Al-Masry Port Said (1992), saudyjski Ettifaq FC (1993−1994), Aluminium Konin (1995), izraelski Hapoel At-Tajjiba (1996−1997), Wisłę Kraków (1997−1998 i 2000), Widzew Łódź (1998), Śląsk Wrocław (1998−1999) oraz Jagiellonię Białystok (2001−2002). W latach 2002−2004 prowadził reprezentację Sudanu^[2].

Od 19 października 2005 do 3 lipca 2006 był trenerem i dyrektorem sportowym klubu War-Pol Narew Ostrołęka. Od 8 kwietnia do czerwca 2008 roku był trenerem Steinpol-Ilanki Rzepin^[3].

21 grudnia 2023 został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Łodzi^[4].

• Awans do ekstraklasy: 1979

• Mistrz Polski: 1983, 1984
• Puchar Polski: 1982, 1984

• Trener Roku wg Plebiscytu Piłki Nożnej: 1983, 1984

Z wykształcenia był technikiem mechanikiem.

Jego syn Grzegorz (1964−2018) był piłkarzem^[5].

• Profil na HistoriaWisły.pl