Zbigniew Wóycicki
Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1902 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 kwietnia 1928 |
Odznaczenia | |
Zbigniew Czesław Wóycicki (ur. 11 czerwca 1902 w Zakopanem, 2 kwietnia 1928 tamże) – polski porucznik i narciarz, olimpijczyk w patrolu wojskowym[1].
Był jednym z założycieli sekcji narciarskiej i członkiem zarządu swojego klubu Wisła Zakopane. Uznawany za najlepszego narciarza Wojska Polskiego po wygraniu szeregu wojskowych imprez biegowych. Lider olimpijskiej drużyny narodowej wojskowego patrolu na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1924 i 1928 roku. W 1924 roku był najmłodszym uczestnikiem. Zmarł dwa miesiące po igrzyskach olimpijskich w swoim rodzinnym Zakopanem po wycięciu wyrostka robaczkowego[2].
Występy na IO
Rok | Igrzyska Olimpijskie | Konkurencja | Wyniki |
---|---|---|---|
1924 | Chamonix | Patrol wojskowy | drużyna wycofała się |
1928 | Sankt Moritz | patrol wojskowy (na tych IO dyscyplina pokazowa) | 7. miejsce |
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (pośmiertnie, 10 listopada 1928)[3]
Przypisy
- ↑ Ryszard Wryk , Sport olimpijski w Polsce 1919–1939: biogramy olimpijczyków, Wydawn. Poznańskie, 2006, ISBN 978-83-7177-278-8 [dostęp 2022-05-24] (pol.).
- ↑ Olympedia – Zbigniew Woycicki [online], www.olympedia.org [dostęp 2022-11-14] .
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości” - jako ś.p. por. Zbigniew Czesław Woycicki.
Bibliografia
- Zbigniew Wóycicki Biographical Information [online], olympedia.org [dostęp 2023-03-09] (ang.).