Zbliżenie
Zbliżenie lub wielki plan (ang. close up) – jeden z bliskich planów filmowych. Twarz człowieka lub inny obiekt zajmuje większą część kadru. Ukazuje stan psychiki i emocje postaci.
Za wynalazcę zbliżenia długo uważano Davida W. Griffitha, który stosował je m.in. w filmach Dla miłości złota (1908) oraz Narodziny narodu (1915), jednak wcześniej pojawiło się ono w twórczości George’a Alberta Smitha, który zastosował je w Szkle powiększającym babuni (1900) i Myszy w Szkole Sztuk Pięknych (1902)[1].
Przypisy
- ↑ Jerzy Płażewski: Język filmu. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1982, s. 47–48. ISBN 83-221-0077-9. (pol.).
Bibliografia
- Plan filmowy. W: Marek Hendrykowski: Słownik terminów filmowych. Poznań: Ars Nowa, 1994. ISBN 978-83-85409-27-4. (pol.).