Antantina intervencija u Ruskom građanskom ratu
| Intervencija Antante u Ruskom građanskom ratu | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Ruskog građanskog rata | |||||||||
 Savezničke trupe održavaju paradu u Vladivostoku 1918. | |||||||||
| |||||||||
| Sukobljene strane | |||||||||
 Ruska SFSRŠablon:Country data Dalekoistočna Republika  Latvijska SSR Ukrajinska SSR Komuna Estonije Mongolska narodna partija |
 SAD Francuska Japan Grčka Estonija Kraljevina Srbija Italija Poljska Rumunija Kina | ||||||||
| Komandanti i vođe | |||||||||
|
Vladimir Lenjin Lav Trocki Mihail Tuhačevski Fjodor Raskoljnikov Josif Staljin Dmitrij Žloba Pavel Dibenko |
George Evans Stewart Edmund Ironside Yui Mitsue Ernest Broșteanu | ||||||||
| Snaga | |||||||||
 Čehoslovačka 50.000 trupa Francuska 600 trupa Grčka 23.000 trupa Sjedinjene Države 11.000 trupa Estonija 11.300 trupa Japan 70.000 trupa Italija 2.500 trupa Kraljevina Srbija 2.000 trupa Kina 2.300 trupa Australija 150 trupa Ujedinjeno Kraljevstvo Unknown | |||||||||
| Žrtve i gubici | |||||||||
|
nepoznati 1 brod zarobljen od Rumunja[2] |
173 nestalih 46 umrla od rana ili bolesti 657 ranjena | ||||||||
Saveznička ili Antantina intervencija u Ruskom građanskom ratu je naziv za niz vojnih ekspedicija, odnosno operacija koje su oružane snage država-članica Antante pred kraj i nakon Prvog svjetskog rata poduzele na području bivšeg Ruskog Carstva u nastojanju da unište boljševički režim uspostavljen Oktobarskom revolucijom, odnosno pomognu kontrarevolucionarni Bijeli pokret u Ruskom građanskom ratu. Motiv za intervenciju je ispočetka bio u kontekstu Prvog svjetskog rata, odnosno nastojanje da se u Rusiji ponovno stvori režim koji bi se priključio Antanti i tako spriječio Centralne sile da protiv saveznika iskoriste snage dotada angažirane na nekadašnjem Istočnom frontu. Nakon poraza Centralnih sila krajem 1918. godine, saveznicima je glavni motiv bio ideološke prirode, odnosno nastojanje da se elimira režim koji bi dao poticaj socijalističkim i komunističkim revolucijama u državama Antante. Saveznici, međutim, u svojim nastojanjima nisu uspjeli, a za što su glavni razlog bile izuzetne logističke poteškoće, razmirice i nepovjerenje među samim savezničkim državama, nedostatak koordinacije sa kontrarevolucionarnim snagama u samoj Rusiji, kao i iscrpljenost ratom. Iako je saveznička pomoć pomogla da se boljševci trajno eliminiraju u nekim područjima bivšeg Ruskog Carstva, prije svega Estoniji, u onim najvažnijim - Rusiji, Ukrajini, Sibiru i Centralnoj Aziji - intervencija nije postigla taj efekt, te su ona do 1922. godine inkorporirana u novu državu prozvanu Sovjetski Savez. Saveznička intervencija je najdulje trajala na ruskom Dalekom istoku, i to zahvaljujući Japancima koji su tamo držali trupe nadajući se stvaranju klijentske države; odatle su se, međutim povukli 1922. godine, a Sovjetima 1925. predali sjeverni dio otoka Sahalin, čime je strana intervencija u Rusiji i formalno prestala.
Izvori
- ↑ Scientia Militaria, South African Journal of Military Studies, Vol 15, Nr 4, 1985, pp. 46-48. pristup 24. I 2016.
- ↑ Siegfried Breyer, Soviet Warship Development: 1917-1937, Conway Maritime Press, 1992, p. 98
- ↑ Warfare and Armed Conflicts – A Statistical Reference to Casualty and Other Figures, 1500–2000 2nd Ed. Clodfelter, Michael 2002 ISBN 978-0-7864-1204-4 pp. 384–85
- ↑ The Army Council. General Annual Report of the British Army 1912–1919. Parliamentary Paper 1921, XX, Cmd.1193., PartIV p. 62–72
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2017-06-08. Pristupljeno 2018-04-12.
Vanjske veze
- Beyer, Rick (2003). The Greatest Stories Never Told. A&E Television Networks / The History Channel. ISBN 0-06-001401-6.