U naselju Donje Krnjino živi 231 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 48,3 godina (47,8 kod muškaraca i 48,8 kod žena). U naselju ima 90 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,01.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednjih pet uzastopnih popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Broj stanovnika se i dalje smanjuje tako da je prema nezvaničnim podacima sredinom 2011. godine u selu živelo oko 200 stanovnika.
Između Prvog svetskog rata i Drugog svetskog rata Donje Krnjino kao i mnoga okolna sela doživljava „demografski bum“ tako da su porodice imale veliki broj dece i to od petoro do desetoro dece. Živelo se u zajedničkim domaćinstvima sa po 20-30 ukućana.
Tokom Drugog svetskog rata Donje Krnjino je bilo pod vlašću „Bugarskih okupatora“ tako da je bila uspostavljena vlast od strane Bugarske i organizovano školovanje na bugarskom jeziku. Stariji meštani se sećaju da je 8.aprila 1941. godine padao sneg i da su toga dana bugarske trupe ušle u selo.
Pedesetih godina dvadesetog veka počinje migracija stanovništva. Ljudi su se selili „trbuhom za kruhom“ tako da je logično bilo da se ide na školovanje ili na „pečalbu“ u Babušnicu, Pirot ili Niš ali je interesantno da se veliki broj mladih meštana selio za Beograd. Tako je šezdesetih godina iz svake porodice u Donjem Krnjinu bar po jedan potomak otišao za Beograd da tamo živi i radi, osnuje porodicu i na kraju tamo i ostane.
U selu su meštani živeli po mahalama a porodice (familije) su bile poznate po nadimcima za pojedine „familije“. Nadimci za familije su dobijani po nekom „istaknutom pretku“, zanimanju ili slično a za neke reči je teško naći izvor. Neke od poznatih „familija“ su: „Milćarci“, „Korubanci“, „Baba-Velinci“, „Džorinci“, „Papudžije“, „Grdanovi“, „Panajotovci“, „Đermanovci“, „Rebinci“, „Džuklinovi“ i „Ćiridžije“. I danas se pojedine porodice poznaju po svojim "starim korenima“.
Imanja koja pripadaju meštanima: njive, vinogradi, bašte, travnjaci, voćnjaci i šume; razmeštena su na padinama brda sa leve i desne strane reke Lužnice. Interesantna su imena delova seoskog atara: Orlovac, Livađe, Grujina bara, Skokovje, Rid, Selište, Ledine, Glavinjinci, Vrvine...
Srbija
Mostić preko reke Lužnice
Pogled sa brda prema Šljivovičkom visu
Put prema Pirotu (glavna ulica)
Uličica i mostić
Etno motiv iz sela Donje Krnjino
