Ilandža

Ilandža


Pravoslavna crkva

Osnovni podaci
Država  Srbija
Pokrajina Vojvodina
Upravni okrug Južnobanatski
Opština Alibunar
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) Decrease 1422
Gustina stanovništva 26 st./km²
Geografija
Koordinate 45°10′06″N 20°55′06″E / 45.168333°N 20.918333°E / 45.168333; 20.918333
Nadmorska visina 59 m
Površina 66,3 km²
Ilandža na karti Srbije
Ilandža
Ilandža
Ilandža na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski kod 26352
Pozivni broj 013
Registarska oznaka PA


Koordinate: 45° 10′ 06" SGŠ, 20° 55′ 06" IGD

Ilandža je naseljeno mesto u opštini Alibunar, u južnobanatskom okrugu u Vojvodini, Srbija. Prema popisu iz 2011. bilo je 1422 stanovnika.

Historija

Tokom istorije Ilandža menja svoje ime nekoliko puta naziv:

Zna se, da je još 1385. godine, pominje se ilonačka crkva (Ilonch ). I da je Naselje podpadalo tada komitetu Kovin,[1] a 1716. godine potpada pod Velikobečkerečkom Dištriktu. Godine 1717. bilo je u mestu 20, a 1727. samo 17 kuća. 1744. godine došlo je više porodica iz Srbije, a 1765. god. naselili se iz Pančeva Srbi i Rumuni (20 ) porodica, pa je tako broj domova povišen 1773.god. na 199 kuća. Od 1774.god. potpadala je Ilandža Ilirsko-graničarskoj regimenti, 1776. pod Nemačko-Banatsku Regimenti. Dojč-Banater (pa sve do 1845. godine kada je Ilandža dodeljena Srpskoj graničarskoj regimenti.[2]

Kod Ilandže se 13. oktobra 1848. godine odigrala bitka između Mađarske revolucionarne vojske pod vođstvom kapetana Aranjija i srpkih kontrarevolucionara. Ova bitka se odigrala kao jedan od sukoba u događajima poznatih pod nazivom Mađarska revolucija iz 1848. U ovoj bici su malobrojne srpske snage potučene, i samom mestu je naneta velika šteta, crkva je takođe mnogo oštećena, a posle 4 godine 1852. je i obnovljena.

Crkva

Crkva je zidana u vizantijskom stilu 1793. godine, a na mestu gde je bila stara, sazidana je kapela sa ikonama: sv. Nikole, sv. Stevana, sv. Jovana i sv. Trojice.

Crkveni inventar

  • Ikonostas je slikao 1874. godine Novak Radonjić, a poslednjih sedam ikona dovršio je njegov drugi učenik Aksentije Marodić. Parohijsko zvanje je zavedeno 1765. koje su godine i matrikule zavedene.
  • Od starijih crkvenih knjiga postoje: Jevanđelje iz 1730. godine, Strasno Jevanđelje iz 1791. i Oktojih, iz 1849. god.
  • Od stvari: Putir, koji je darovao Milovan Grujić 10 juna 1766. godine, a iskupio ga je Timotije Nikolić 1811. godine.

Zanimljivosti

U doba Marije Terezije kopan je „Terezijin kanal“ koji prolazi kroz Ilandžansko polje. Narod ovaj kanal naziva Begejem. Zemljotres od 15. jula 1896. godine u 6 sati ujutru, je bio toliko jak da je izbio gvozdenu motku sa tornja, na kojoj je krst i jabuka stajala. Usled toga skinut je krst i jabuka, ponovo pozlaćeni i u četvrtak 19. septembra iste godine podignuti. Od 1898. godine, ima Ilandža železničku stanicu, stanica je na pruzi Sečanj - Alibunar.

Godine 1853. je u Ilandži bilo 1.221 duša i te godine potpadne pod Seleušku županiju, a 1873. godine pod Torontalsku županiju.

Demografija

U naselju Ilandža živi 1414 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 44,1 godina (42,2 kod muškaraca i 46,0 kod žena). U naselju ima 617 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,80.

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja četiri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 3132 [3]
1953. 2896
1961. 2926
1971. 2805
1981. 2426
1991. 2023 1919
2002. 1919 1727
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
 1492 86.39%
Romi
  
 97 5.61%
Crnogorci
  
 33 1.91%
Makedonci
  
 18 1.04%
Slovaci
  
 17 0.98%
Rumuni
  
 14 0.81%
Mađari
  
 12 0.69%
Jugosloveni
  
 12 0.69%
Hrvati
  
 9 0.52%
Muslimani
  
 1 0.05%
nepoznato
  
 14 0.81%


Stanovništvo prema polu i starosti [4]
m ž
? 2
  
  
 1
80 22
  
  
 30
75-79 43
  
  
 53
70-74 60
  
  
 65
65-69 65
  
  
 87
60-64 43
  
  
 64
55-59 51
  
  
 68
50-54 56
  
  
 63
45-49 61
  
  
 46
40-44 63
  
  
 38
35-39 49
  
  
 54
30-34 64
  
  
 45
25-29 47
  
  
 46
20-24 41
  
  
 48
15-19 44
  
  
 49
10-14 52
  
  
 41
5-9 51
  
  
 45
0-4 43
  
  
 27
prosek 42.2 46.0
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 750 770 822 795 776 687 617
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosečan broj članova
Broj domaćinstava 163 185 76 90 50 33 12 3 4 1 2.80
Domaćinstva
Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 711 161 455 61 22 12 757
Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosečan broj članova
Broj domaćinstava 94 453 176 24 10
Stanovništvo prema delatnosti koju obavlja
Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija Proizvodnja i snabdevanje... Građevinarstvo Trgovina Hoteli i restorani Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški 396 300 - 1 23 4 11 18 - 7
Ženski 241 156 - - 39 - - 12 1 2
Oba 637 456 - 1 62 4 11 30 1 9
Pol Finansijsko posredovanje Nekretnine Državna uprava i odbrana Obrazovanje Zdravstveni i socijalni rad Ostale uslužne aktivnosti Privatna domaćinstva Eksteritorijalne organizacije i tela Nepoznato
Muški 2 - 7 4 - 4 - - 15
Ženski - 3 2 7 6 1 - - 12
Oba 2 3 9 11 6 5 - - 27

Reference

  1. ↑ Monografija Podunavske oblasti „Napredak Pančevo“ 1812-1927.
  2. ↑ Milekerovi letopisi Opština u južnom Banatu Feliks Mileker ISBN 86-85075-04-1:
  3. ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  4. ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Literatura

Vanjske veze

Portal Srbija