William Petty, 2. earl od Shelburnea
| The Most Honourable Markiz od Lansdownea KG PC | |
|---|---|
 | |
| premijer Velike Britanije | |
| Na položaju 4. jul 1782 – 26. mart 1783 | |
| Monarh | George III |
| Prethodi | Markiz od Rockinghama |
| Slijedi | Vojvoda od Portlanda |
| vođa Doma lordova | |
| Na položaju 4. jul 1782 – 2. april 1783 | |
| Monarh | George III |
| Prethodi | Markiz od Rockinghama |
| Slijedi | Vojvoda od Portlanda |
| ministar unutrašnjih poslova | |
| Na položaju 27. mart 1782 – 10. jul 1782 | |
| Monarh | George III |
| Premijer | Markiz od Rockinghama on sam |
| Prethodi | položaj uspostavljen
|
| Slijedi | Thomas Townshend |
| ministar za Južni odjel | |
| Na položaju 30. jul 1766 – 20. oktobar 1768 | |
| Monarh | George III |
| Premijer | Earl od Chathama Vojvoda od Graftona |
| Prethodi | Vojvoda od Richmonda |
| Slijedi | Vikont Weymouth |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 2. 5. 1737. Dublin, Grofovija Dublin, Kraljevina Irska |
| Smrt | 7. 5. 1805. (dob: 68) Berkeley Square, Westminster, Middlesex Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Počivalište | All Saints Churchyard, High Wycombe |
| Politička stranka | Vighvska stranka |
| Supružnik/ci |
|
| Djeca | 3 |
| Roditelji | John Petty, 1st Earl of Shelburne Mary Fitzmaurice |
| Alma mater | Christ Church, Oxford |
William Petty, 1. markiz od Lansdownea, KG PC (2. maj 1737 – 7. maj 1805), poznatiji po tituli Earl od Shelburnea koju je imao od 1761. do 1784. godine, bio je britanski političar rodom iz Irske, koji je od 1782. do 1783. godine služio kao premijer Velike Britanije, također poznat i po tome što je 1782. godine služio i kao prvi britanski ministar unutrašnjih poslova.
Kao mladić se priključio Britanskoj vojsci i sudjelovao u Sedmogodišnjem ratu, gdje se istakao i na kraju postao ađutant kralja Georgea III. Politilčku karijeru je započeo 1760. izborom u Dom komuna, da bi nakon očeve smrti 1761. naslijedio očevu plemićku titulu i mjesto u Domu lordova. Postao je blizak premijeru Williamu Pittu Starijem da bi se nakon Korzikanske krize priključio opoziciji. 1770-ih se zalagao za pomirljiv stav prema sjevernoameričkim kolonistima.
U vladu se vratio nakon što je Lord North smijenjen zbog poraza u Američkom ratu za nezavisnost, te je služio kao ministar kod Lorda Rockinghama, koga je nakon njegove smrti naslijedio na premijerskom mjestu 1782. godine. Njegov kratki mandat su obilježili pokušaji da se rat završi pregovorima; za razliku od Rockinghama, koji je načelo prihvatio nezavisnost SAD, Shelburne je Amerikancima nudio status dominiona, ali je taj prijedlog odbijen. Na kraju je Shelburne morao prihvatiti nezavisnost i potpisati Pariški mir, čije su odredbe izazvale bijes u britanskoj javnosti, zbog kojih je prisiljen na ostavku.
