2G

Hal utama anu ngabédakeun 2G tina sistem telepon mobil lianna dina mangsa ka tukang, anu dingaranan 1G, nyaéta kanyataan yén sinyal radio anu digunakeun dina jaringan 1G ngagunakeun sinyal analog, sedengkeun jaringan 2G ngagunakeun sinyal digital.

Téknologi 2G

Téknologi 2G bisa dipilah kana sababaraha standar dumasar kana wanda métoda aksés atawa multiplexing anu digunakeunana, anu ngawengku Time division multiple access (TDMA) jeung Code division multiple access. Standar-standar utama dina 2G nyaéta:

GSM (dumasar kana TDMA), asalna ti Éropah tapi digunakeun di sakuliah dunya.
iDEN (dumasar kana TDMA), jaringan proprietary anu digunakeun ku Nextel di Amérika Sarikat sarta Telus Mobility di Kanada
IS-136 atawa D-AMPS (dumasar kana TDMA), standar anu di Amérika Sarikat disebut TDMA ieu digunakeun di nagara-nagara di benua Amérika.
IS-95 atawa cdmaOne (dumasar kana CDMA), standar anu di Amérika Sarikat disebut CDMA ieu digunakeun di nagara-nagara di benua Amérika sarta sabagian nagara di benua Asia.
PDC (dumasar kana TDMA), digunakeun sacara éksklusif di Jepang.

Layanan 2G mindeng disebut Personal Communications Service atawa PCS di Amérika Sarikat.

Layanan 2.5G ngamungkinkeun pangiriman data kalayan laju nu gancang dina jaringan 2G nu aya. Saenggeus 2G, aya 3G, anu boga laju data leuwih gancang, sarta 4G, anu laju datana leuwih gancang deui, anu ngamungkinkeun layanan anyar pikeun palanggan, saperti pesen gambar sarta telepon vidéo.

Kamampuh, kaunggulan, sarta kalemahan

Kamampuh

Digunakeunana sinyal digital antara héndsét jeung sél anu aya di munara bisa ningkatkeun kapasitas sistem dina dua cara:

Data sora digital bisa dikomprés sarta di-multiplexed jauh leuwih éféktif batan pangkodéan sora analog alatan pamakéan rupa-rupa CODEC, anu ngamungkinkeun leuwih loba telepon anu dipakétkeun kana sajumlah rubakpita radio.
Sistem digital dirarancang pikeun mancarkeun daya radio anu ngan saeutik tina héndsét. Hartina, sél dina sajumlah rohangan bisa jadi leuwih leutik ukuranana, antukna leuwih loba sél bisa ditempatkeun dina hiji rohangan. Ogé, harga alat bisa jadi leuwih murah.

Kaunggulan

Sistem digital diboro ku para palanggan kalawan sababaraha alesan:

Sinyal radio nu maké daya leuwih leutik merlukeun daya bateré anu leuwih saeutik, antukna telepon bisa dipaké jauh leuwih lila sarta ukuran bateré bisa leuwih leutik.
Pangkodéan sora sacara digital (digital voice encoding) ngamungkinkeun pamariksaan karusakan sinyal atawa error checking anu bisa ningkatkeun kualitas sora ku cara ngurangan dynamic sarta nurunkeun noise floor.
Pancaran daya anu leuwih leutik ngabantu ngurangan masalah kaséhatan.
Sistem digital ngamungkinkeun layanan data digital saperti SMS jeung émail.

Kauntungan utama telepon sélulér digital anu henteu mindeng disabit-sabit nyaéta telepon ieu jauh leuwih susah pikeun disadap ku radio scanner. Sanajan algoritma kaamanan anu digunakeun kabukti henteu saaman saperti mimiti diémbarkeun, telepon 2G jauh leuwih pribadi batan telepon 1G anu henteu boga palindung samasakali tina penyadapan.

Kalemahan

Sisi goréng sistem 2G, anu jarang disebut-sebut, nyaéta:

Dina daérah anu kurang padet, sinyal digital anu leuwih lemah moal cukup pikeun ngahontal sél anu aya dina munara.
Béda jeung sinyal analog nu boga kurva turun anu mulus, sinyal digital mirupa tarajé anu kurvana henteu mulus. Dina kondisi anu alus, sinyal digital bakal kadéngé leuwih alus. Dina kondisi nu rada goréng, komunikasi sinyal digital bakal ngalaman pegat-pegat (dropouts). Mangsa kondisi jauh leuwih goréng, komunikasi digital bakal mimiti ngalaman kagagalan.
Henteu mungkin pikeun sistem digital pikeun miboga dua atawa leuwih héndsét kembar ("cloned" handset) nu boga nomer nu sarua.
Sanajan telepon digital condong pikeun bébas tina listrik statik sarta nois dadasar, lossy compression anu digunakeun ku CODEC kudu ngorbankeun hal lain; sinyal sora anu dikirim jadi ngurangan. Urang bakal ngadéngé sora anu kaleungitan sabagian wirahma dina telepon sélulér digital sanajan urang ngadéngé éta sora kalayan leuwih jelas.