மலப்புறம் மாவட்டத்தின் வரலாறு

மலப்புரம் தென்னிந்திய மாநிலமான கேரளாவின் 14 மாவட்டங்களில் ஒன்றாகும்.வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலங்களிலிருந்து தொடங்கி ஒரு நிகழ்வான வரலாற்றை இந்த மாவட்டம் கொண்டுள்ளது. ஆரட்ப காலம் மற்றும் இடைக்காலத்தில், கேரளாவை ஆண்ட நான்கு முக்கிய ராஜ்யங்களில் இரண்டில் இந்த மாவட்டம் இருந்தது.

பண்டைய காலம்

டால்மென்சு, மற்றும் ராக் கட் குகைகள் உள்ளிட்ட வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்தில் உள்ள சில சின்னங்களின் எச்சங்கள் இந்த மாவட்டத்தின் பல்வேறு பகுதிகளிலிருந்து கண்டபிடிக்கப்பட்டுள்ளன^[1].பண்டைய ரோம் உடனான வர்த்தக மையமாக இருந்த பண்டைய கடல் துறைமுகம் பொன்னானி மற்றும் தனூருடன் தோராயமாக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளது.சேர அரச குடும்பத்தின் ஒரு கிளையும் டிண்டிசில் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்டதாகக் கூறப்படுகிறது.

ஆரம்பகாலமும் இடைக்காலமும்

பண்டைய சேர வம்சத்தின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர், பல வம்சங்கள் இப்பகுதியை ஆண்டு வந்தனர்.ஒன்பதாம் நூற்றாண்டில் இப்பகுதி மதயபுரத்தின் பெருமாள்களின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தது.திரிபுரங்கோடில் கிடைத்த ஒரு கல்வெட்டு சான்றுகள், பெருமாள் வம்சத்தைச் சேர்ந்த கோடா ரவி 10 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரட்பத்தில் மலப்புரம் மாவட்டத்தை ஆண்டதை குறிக்கிறது^[1].

பெருமாள் இராச்சியம் சிதைந்த பின்னர், வள்ளுவநாடு, வெட்டாத்துநாடு,பரப்பநாடு மற்றும் நெடியிருப்பு உட்பட பல நகர மாநிலங்கள் இப்பகுதியில் தோன்றின^[2][3]

காலிகட்டில் ஜாமோரின் எழுச்சி

பெருமாள் போரசின் வீழ்ச்சியின் போதும் அதைச் சுற்றியுள்ள அண்டை நாடான காலிகட் மற்றும் அதன் சுற்றுப்புறங்கள் போர்ச்சியால் ஆளப்பட்டன.

வள்ளுவனாட்டின் மேற்க்கு எல்லையில் நடந்த போர்கள் கசப்பானவை, ஏனென்றால் அவை துரோகம் மற்றும் பல குற்றத்தால் நடந்ததாக குறிக்கப்பட்டன.வள்ளுவனாட்டில் கோட்டக்கலுக்குச் சென்றிருந்தபோது, கோழிக்கோடு மந்திரி ஒருவரை வள்ளுவாடு முதல்வர் படுகொலை செய்தது போரைத் தூண்டியது.

காலனித்துவ காலம்

வில்லியம் கீலிங் என்கின்ற ஒரு கப்பல் தலைவர் கோழிக்கோடு கூட்டரசுடன் ஒரு உடன்படிகையில் கையெழுத்திட்டார்.இதில் உள்ள ஒரு ஒப்பந்தம் முலம் பொன்னானி துறைமுகத்தில் கிடங்குகள் தொடங்க அனுமதிக்கப்பட்டது^[4].பதினேழாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில், டச்சுக்காரர்கள் கேரளாவின் பல துறைமுகங்களில் வர்த்ரகத்தில் ஏகபோக உரிமையை அடைந்தனர்.இருப்பினும், பொன்னானியில் உள்ள சில தொழிற்ச்சாலைகள் ஆங்கில வர்த்தக ஏகபோகத்தின் கீழ் வந்தன^[5].

காலனித்துவத்திற்கு பிந்தைய காலம்

இந்திய சுதந்திரம் அறிவிக்கப்பட்ட பின்னர் சில ஆண்டுகள் மலபார் மெட்ராஸ் மாநிலத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது. மலப்புரம் மாவட்டத்தின் ஐந்து வருவாய் பிரிவுகளில் மலப்புரம் ஒன்றாகும்,அதன் அதிகாரத்தின் கீழ் எரானட் (மஞ்சேரி தலைமையிடமாக) மற்றும் வள்ளுவநாடு (பெரிந்தல்மன்னாவை தலைமையிடமாகக் கொண்டது), மற்ற நான்கு தலசேரி, கோழிக்கோடு, பாலக்காடு மற்றும் கோட்டை கொச்சின் ஆகியவை உள்ளன.பின்னர் 1956 ஆம் ஆண்டில், மலபார் முந்தைய திருவாங்கூர்-கொச்சின் மாநிலத்துடன் ஒன்றிணைந்து மாநிலத்துடன் ஒன்றிணைந்து மாநிலங்களின் மொழியியல் மறுசீரமைப்பைத் தொடர்ந்து கேரளாயுடன் இனைந்தது.1957ல் புதிதாக இணைக்கப்பட்ட மலபார் கண்ணூர், கோழிக்கோடு, பாலக்காடு என பிரிக்கப்பட்டது.

மலப்புரம் மாவட்டம் நான்கு துணைப்பிரிவுகள் (ஏரானாட், பொரிந்தல்மண்ணா, திருர், மற்றும் பொன்னானி), நான்கு நகரங்கள் பதினான்கு மேம்பாட்டுத் தொகுதிகள் மற்றும் 95 கிராம பஞ்சாயத்துகளுடன் உருவாக்கப்பட்டது.

மேற்கோள்