Ариел Шарон
ибрӣ: אריאל (אריק) שרון | |
7 марти 2001 — 14 апрели 2006 | |
Пешгузашта | Эҳуд Барак |
Ҷонишин | Эҳуд Олмерт |
13 октябри 1998 — 6 июни 1999 | |
Пешгузашта | Давид Леви |
Ҷонишин | Давид Леви |
8 июли 1996 — 6 июли 1998 | |
Пешгузашта | Итзҳак Леви |
Ҷонишин | Элияҳу Суисса |
11 июни 1990 — 13 июли 1992 | |
Пешгузашта | Давид Леви |
Ҷонишин | Бинёмин Бен-Элиэзер |
13 сентябри 1984 — 20 феврали 1990 | |
Пешгузашта | вазифа барқарор шуд |
Ҷонишин | Моше Ниссим |
26 марти 1981 — 6 октябри 1983 | |
Пешгузашта | Минохим Бегин |
Ҷонишин | Моше Аренс |
20 июни 1977 — 1981 | |
Пешгузашта | Аарон Узан |
Ҷонишин | Симҳа Эрлих |
|
|
Таваллуд |
26 феврал 1928 |
Даргузашт |
11 январ 2014 (85 сол) |
Мадфан | |
Ном ҳангоми таваллуд | ибрӣ: אריאל שיינרמן |
Ҳамсар | Lily Sharon[d] ва Margalit Sharon[d] |
Фарзандон | Omri Sharon[d] ва Gilad Sharon[d] |
Ҳизб | |
Таҳсилот | |
Эътиқод | яҳудият |
Соядаст | |
Ҷоизаҳо | |
Хидмати сарбозӣ | |
Мансубият | Исроил |
Навъи артиш | Haganah[d] |
Рутба | Генерал-майор (ибрӣ: אלוף) |
Набардҳо | |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Ариэ́л Шаро́н (ибрӣ: אריאל (אריק) שרון, ҳангоми таваллуд Шейнерман; 26 феврали 1928, мушови Кфар-Малол наздикии Кфар-Саба — 11 январи 2014[2], Рамат-Ган) — сиёсатмадор, арбоби давлатӣ ва низомии исроилӣ, сарвазири Исроил (2001—2006). Вай аз 4 январи соли 2006 муддати 8 сол дар кома буд, 11 январи 2014 дар 85 солагӣ дар бемористони дар Телавив даргузашт[3].
Зиндагинома
Соли 1942, замоне, ки 14-сола буд, ба гурӯҳи Ҳогоно пайваст. Гурӯҳи Ҳогоно дар он замон иқдомоти мутааддидеро барои хориҷ кардани фаластиниён аз хонаҳову заминҳояшон тарроҳӣ ва пиёдасозӣ карда буд ва дар сурати бурузи мухолифат, мухолифинро ба қатл мерасонданд. Ингуна гурӯҳҳо пас аз таъсиси давлат, аввалин ҳастаҳои артиши Исроилро ташкил доданд.
Шарон соли 1947 ба узвияти пулиси шаҳракҳои яҳудинишин даромад, сипас дар бистсолагӣ дар ҷанги соли 1948 ширкат кард ва симати фармондеҳии пиёданизомро дар бахши Искандария ба даст овард ва дар ин ҷанг аз шикам захмӣ шуд.
Дар оғози соли 1949 фармондеҳии як гурӯҳон ё ротаи пиёдаро ба уҳда гирифт ва дар соли 1951 афсари фармондеҳии гурдон ё баталиони иттилооти марказӣ шуд. Соли 1952 вай аз фармондеҳи ситоди артиш дархости ташкили як гурдони низомӣ аз зиндонёни маҳкум ба маргро кард. Ин масъала ба далел ноошноии ин афрод бо фунуни низомӣ то ҳудуде барои раиси ситод ғайриқобили қабул буд, аммо бо исрори Шарон ин масъаларо пазируфт. Шарон ин гурдонро 101 номид ва ба унвони аввалин амалиёти низомии худ ба рустои марзии Алқибия ҳамла кард, ки пайомади он кушта шудани 69 фаластинӣ ва вайронии 41 манзили маскунӣ буд.
Шарон дар ҳамон соли 1952 дар Донишгоҳи ибрии Иерусалим таҳсилоти худро дар риштаи торих ва масоили Ховари Миёна оғоз кард ва сипас барои такмили таҳсилоташ ба донишкадаи ҳуқуқ дар Донишгоҳи Телавив рафт.
Ӯ соли 1964 тасмим гирифт барои идомаи таҳсил ба Фаронса биравад то дар риштаи улум сиёсӣ таҳсил кунад.
Эзоҳ
Пайвандҳои беруна
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |