กาบูเวร์ดีแอร์ไลน์
 | |||||||
| |||||||
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1958 (67 ปี) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ท่าหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติอามิลการ์ กาบรัล | ||||||
| ขนาดฝูงบิน | 2 | ||||||
| จุดหมาย | 10 | ||||||
| บริษัทแม่ | รัฐบาลกาบูเวร์ดี | ||||||
| สำนักงานใหญ่ |  เกาะซัล ประเทศกาบูเวร์ดี | ||||||
| บุคลากรหลัก | ซารา ปิเรส (ซีอีโอ) | ||||||
พนักงาน | 200 คน | ||||||
| เว็บไซต์ | www | ||||||
กาบูเวร์ดีแอร์ไลน์ (โปรตุเกส: Transportes Aereos de Cabo Verde) ย่อว่า เตอาเซเว (TACV) เป็นสายการบินประจำชาติกาบูเวร์ดีที่มีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติอามิลการ์ กาบรัลและสำนักงานใหญ่ในเกาะซัล สายการบินให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทาง 10 แห่งภายในประเทศและทวีปยุโรป
จุดหมายปลายทาง
ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2025 กาบูเวร์ดีแอร์ไลน์ให้บริการเที่ยวบินสู่จุดหมายปลายทางต่าง ๆ ดังต่อไปนี้:[1][2]
| ประเทศ | เมือง | ท่าอากาศยาน | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| กาบูเวร์ดี |
บัววิชตา | ท่าอากาศยานนานาชาติอาริชทีดส์ เปไรรา | |
| ไมยู | ท่าอากาศยานไมยู | ||
| ไปรยา | ท่าอากาศยานนานาชาติเนลสัน แมนเดลา | ||
| ซาล | ท่าอากาศยานนานาชาติอามิลการ์ กาบรัล | ฐานการบิน | |
| เซาฟีลิป | ท่าอากาศยานเซาฟีลิป | ||
| เซานีกูเลา | ท่าอากาศยานเซานีกูเลา | ||
| เซาบิเซนเต | ท่าอากาศยานเซซาเรีย เอโวรา | ||
 ฝรั่งเศส |
ปารีส | ท่าอากาศยานนานาชาติปารีส-ชาร์ล เดอ โกล | |
 อิตาลี |
มิลาน | ท่าอากาศยานมิลาโนแบร์กาโม | |
 โปรตุเกส |
ลิสบอน | ท่าอากาศยานลิสบอน |
ฝูงบิน
ฝูงบินปัจจุบัน
ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2025 กาบูเวร์ดีแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการอยู่ในฝูงบินดังนี้:[3][4]
| เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร | หมายเหตุ | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| C | Y | รวม | |||||
| โบอิง 737-700 | 1 | — | 12 | 108 | 120 | ||
| โบอิง 737 แมกซ์ 8 | 1 | — | — | 179 | 179 | [ต้องการอ้างอิง] | |
| รวม | 2 | — | |||||
กาบูเวร์ดีแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 12.2 ปี
ฝูงบินในอดีต
กาบูเวร์ดีแอร์ไลน์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:[5]
| เครื่องบิน | จำนวน | เริ่มประจำการ | ปลดประจำการ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|
| เอทีอาร์ 42-300 | 4 | 1994 | 2010 | |
| เอทีอาร์ 42-500 | 1 | 2007 | 2017 | |
| เอทีอาร์ 72-500 | 3 | |||
| ออสเตอร์ ดี.5 | 3 | 1962 | ไม่ทราบ | |
| โบอิง 737-300 | 1 | 2002 | 2004 | |
| โบอิง 737-400 | 1 | 2015 | 2015 | เช่าจากโกทูสกาย |
| โบอิง 737-800 | 2 | 2012 | 2016 | |
| โบอิง 757-200 | 6 | 1996 | 2022 | |
| บริตเทน-นอร์มัน บีเอ็น-2 ไอแลนเดอร์ | 3 | 1971 | 1984 | |
| กาซา เซ-212 อาบิโอการ์ | 2 | 1992 | 1993 | |
| เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอช.89 ดรากอนราพีด | 1 | 1959 | ไม่ทราบ | |
| เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอช.104 โดฟ | 3 | 1962 | ไม่ทราบ | |
| เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอชซี-6 ทวินออตเตอร์ | 2 | 1977 | 2004 | |
| ดอร์เนียร์ 228 | 1 | 1999 | 1999 | ตกในเที่ยวบินที่ 5002 |
| เอ็มบราเออร์ อีเอ็มบี-120 บราซิเลีย | 1 | 1989 | 1994 | |
| ฮ็อคเกอร์ ซิดเดลีย์ เอชเอส 748 | 2 | 1973 | 1998 |
อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ
- เตอาเซเว เที่ยวบินที่ 5002 ได้ขึ้นจากเซาเปโดรเมื่อเวลา 11:42 น. ตามเวลาท้องถิ่นของวันที่ 7 สิงหาคม ค.ศ. 1999 เพื่อดำเนินเที่ยวบินระยะสั้นไปยังอากอสติโญเนโต โดย 13 นาทีหลังจากขึ้นบิน ฝนและหมอกได้เข้าปกคลุมซานโตอันเตา ส่งผลให้ท่าอากาศยานปลายทางอยู่ต่ำกว่าค่าต่ำสุดของกฎการบินด้วยสายตา นักบินจึงตัดสินใจบินกลับเปลี่ยนเส้นทางไปยังเซาบิเซนเตเมื่อเวลา 11:56 น. เครื่องบินได้บินผ่านเกาะซานโตอันเตาเมื่อเวลา 12:02 น. ก่อนที่จะพุ่งชนกับไหล่เขาสูงที่ความสูง 1,370 เมตร (4,490 ฟุต) เครื่องบินระเบิดเป็นลูกไฟ ทำให้ผู้โดยสารและลูกเรือบนเครื่องทั้ง 18 รายเสียชีวิต[ต้องการอ้างอิง]
อ้างอิง
- ↑ "Cabo Verde Airlines Flights and Destinations - FlightConnections". www.flightconnections.com (ภาษาอังกฤษ). 2025-01-13.
- ↑ "Destinations". www.caboverdeairlines.com.
- ↑ ch-aviation.com - Cabo Verde Airlines retrieved 2 February 2022
- ↑ "Cabo Verde Airlines Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-12-23.
- ↑ "TACV - Cabo Verde Airlines Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2025-01-09.
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ TACV