จักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ

Xuande ()

Xuande Emperor
จักรพรรดิแห่ง ราชวงศ์หมิง พระองค์ที่ 5
ครองราชย์27 June 1425 – 31 January 1435 (9 ปี 218 วัน)
ก่อนหน้าจักรพรรดิหงซี
ถัดไปจักรพรรดิหมิงอิงจง
ประสูติ16 มีนาคม ค.ศ. 1399(1399-03-16)
Beijing
สวรรคต31 มกราคม ค.ศ. 1435(1435-01-31) (35 ปี)
ฝังพระศพJingling, Ming Dynasty Tombs, Beijing
พระภรรยาเจ้าสมเด็จพระจักรพรรดินีก้งหรางจาง
สมเด็จพระจักรพรรดินีเซี่ยวกงจาง
Empress Dowager Xiao Yi
Imperial Concubine Guo Ai, concubine
ต้วนจิ้งกุ้ยเฟย สกุลเหอ
ซุนจิ้งเสียนเฟย สกุลเจา
Consort Zhen Shun Hui, concubine
Consort Zhuang Jing Shu, concubine
Consort Zhuang Shun Jing, concubine
Consort Zhen Hui Shun, concubine
Consort Gong Ding Li, concubine
Consort Zhen Jing Shu, concubine
Consort Gong Shun Chong, concubine
Consort Su Xi Cheng, concubine
กงซุ่นฉงเฟย สกุลหลี่
Consort Shu, concubine
กงเซิ่นฟูเหริน สกุลเฉิน
พระราชบุตรZhu Qizhen, Zhengtong Emperor
Zhu Qiyu, Jingtai Emperor
Princess Shunde
Princess Yongqing
Princess Changde
Xuande Emperor
พระนามเต็ม
Family name: Zhu (朱)
Given name: Zhanji (瞻基)
รัชศก
เซฺวียนเต๋อ 8 February 1426 – 17 January 1436
พระปรมาภิไธย
Xuande Emperor
พระสมัญญานาม
Emperor Xiantian Chongdao Yingming Shensheng Qinwen Zhaowu Kuanren Chunxiao Zhang
憲天崇道英明神聖欽文昭武寬仁純孝章皇帝
พระอารามนาม
Ming Xuanzong
明宣宗
ราชวงศ์House of Zhu
พระบรมชนกนาถสมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจง
พระบรมชนนีนาถสมเด็จพระจักรพรรดินีเฉิงเซี่ยวเจา พระบรมราชอัยยิกาพันปีหลวง
Ming Dynasty Xuande Archaic Porcelain Vase and Six -Character Mark

สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงเซวียนเต๋อจง หรือ จูเจียนจี หรือ องค์ชายจู (จีน: 朱 瞻 基; 16 มีนาคม 1399[1] -31 มกราคม 1435) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 5 แห่งราชวงศ์หมิง ครองราชย์ตั้งแต่ ค.ศ. 1425 ถึง ค.ศ. 1435 นามศักราชของพระองค์ "เซฺวียนเต๋อ" แปลว่า "การประกาศคุณงามความดี" ปกครองในช่วงเวลาที่ค่อนข้างสงบสุขในประวัติศาสตร์หมิง พระองค์ยังชื่นชอบการวาดภาพและวรรณกรรมอีกด้วย จักรพรรดิมีพระราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ลดภาษีแก่เกษตรกรที่มีภาระหนัก และพยายามกวาดล้างการทุจริตจากผู้มีรายได้ ความพยายามของพระองค์ในการปฏิรูประบบคุณธรรมภายในกองทัพไม่ประสบผลสำเร็จและพระองค์ถูกบังคับให้ยอมรับเอกราชของเวียดนามเมื่อภัยคุกคามจากมองโกลเบี่ยงเบนความสนพระทัยของพระองค์[2]

พระราชประวัติ

เจ้าชายจู จ้านจี้ เป็นพระราชโอรสองค์โตของจักรพรรดิหงซี และจักรพรรดินีเฉิงเซี่ยวเจา พระอัยกา (ปู่) คือจักรพรรดิหย่งเล่อ มีความหวังสูงว่าพระองค์อาจมีส่วนสำคัญในการช่วยเหลือเจ้าชายรัชทายาทจู เกาฉื่อ พระราชบิดาของพระองค์[3]

อ้างอิง

  1. 《宣宗章皇帝實錄》. “仁宗昭皇帝嫡長子,母今太皇太后,以己卯歲二月九日生上於北京。” (ในภาษาจีน)
  2. Keith Taylor (2014). A History of the Vietnamese. Cambridge University Press. pp. 180–184. ISBN 9780521699150.
  3. "本紀第九 宣宗". 明史 [History of Ming]. Vol. 9 – โดยทาง Wikisource.
ก่อนหน้า จักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ ถัดไป
จักรพรรดิหงซี จักรพรรดิจีน
(ค.ศ. 1425 - 1435)
จักรพรรดิเจิ้งถง|}