จูกัดเอี๋ยน
จูกัดเอี๋ยน | |
---|---|
諸葛誕 | |
เพี่ยวฉีเจียงจฺวิน (驃騎將軍) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 257 – ค.ศ. 258 | |
กษัตริย์ | ซุนเหลียง |
มหาขุนพลบุกภาคตะวันออก (征東大將軍) | |
ดำรงตำแหน่ง สิงหาคม หรือ กันยายน ค.ศ. 255 – ค.ศ. 257 | |
กษัตริย์ | โจมอ |
มหาขุนพลปกป้องภาคตะวันออก (鎮東大將軍) | |
ดำรงตำแหน่ง กุมภาพันธ์ หรือ มีนาคม ค.ศ. 255 – สิงหาคม หรือ กันยายน ค.ศ. 255 | |
กษัตริย์ | โจมอ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ทราบ เทศมณฑลอี๋หนาน มณฑลซานตง |
เสียชีวิต | 10 เมษายน ค.ศ. 258 เทศมณฑลโช่ว มณฑลอานฮุย |
บุตร |
|
ความสัมพันธ์ |
|
อาชีพ | ขุนพล, ขุนนาง |
ชื่อรอง | กงซิว (公休) |
ตำแหน่ง | โช่วชุนโหว (壽春侯) |
จูกัดเอี๋ยน หรือในภาษาจีนกลางว่า จูเก๋อ ต้าน (เสียชีวิตวันที่ 10 เมษายน ค.ศ. 258)[1] ชื่อรองว่า กงซิว เป็นขุนพลและขุนนางชาวจีนของรัฐ วุยก๊ก ระหว่าง สมัยสามก๊ก ของจีน
จูกัดเอี๋ยนเกิดที่ตำบลหยังตูเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ จูกัดเหลียง หรือ ขงเบ้ง อัครมหาเสนาบดีและเสนาธิการแห่ง จ๊กก๊ก แต่จูกัดเอี๋ยนกลับไปรับใช้วุยก๊กจนได้รับพระราชทานยศเป็น เจิ้งตงต้าเจียงจวิน (จอมพลปราบภาคตะวันออก) บัญชาการทหารภาคห้วยหลำ
ใน ค.ศ. 255 จูกัดเอี๋ยนได้ช่วย สุมาสู บุตรชายของ สุมาอี้ ในการปราบกบฏของ บู๊ขิวเขียม และ บุนขิม เนื่องจากทั้งสองได้ให้คนส่งสาส์นนำสาส์นลับมาให้จูกัดเอี๋ยนเพื่อให้ร่วมมือกันแต่จูกัดเอี๋ยนไม่ร่วมมือด้วยและสั่งประหารคนส่งสาส์นพร้อมกับแจ้งเรื่องนี้ให้ทางสุมาสูได้ทราบ
แต่ใน ค.ศ. 257 สุมาเจียว น้องชายของสุมาสูได้ขึ้นมามีอำนาจแทนพี่ชายที่ถึงแก่กรรมพยายามคิดจะแย่งราชสมบัติจาก พระเจ้าโจมอ และได้ส่ง กาอุ้น ขุนนางคนสนิทของตนไปเกลี้ยกล่อมจูกัดเอี๋ยนให้ร่วมมือกันแต่จูกัดเอี๋ยนไม่ยอมเพราะมีความจงรักภักดีต่อราชวงศ์วุยทำให้สุมาเจียวไม่พอใจกราบทูลยุยงและเป่าหูพระเจ้าโจมอว่าจูกัดเอี๋ยนเป็นขบถพระเจ้าโจมอจึงมีบัญชาให้สุมาเจียวไปปราบจูกัดเอี๋ยนที่เมืองสิ่วชุน
จูกัดเอี๋ยนถึงแก่กรรมเมื่อ ค.ศ. 258 เนื่องจากถูก เฮาหุน ขุนศึกคนสนิทของสุมาเจียวฟันด้วยง้าวตายหลังจากนั้นตระกูลของจูกัดเอี๋ยนก็ถูกประหารกวาดล้างจนหมดสิ้น
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
อ้างอิง
- Chen, Shou (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- Fang, Xuanling (ed.) (648). จิ้นชู
- Liu, Yiqing (ed.) (ป. คริสต์ศตวรรษที่ 5). A New Account of the Tales of the World (Shishuo Xinyu / Shiyu).
- Pei, Songzhi (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (Sanguozhi zhu).
- Sima, Guang (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.