มัคชี ซี.200
| ซี.200 | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | เครื่องบินขับไล่ |
| ชาติกำเนิด |  อิตาลี |
| บริษัทผู้ผลิต | มัคชี |
| ผู้ออกแบบ | มารีโอ กาสตอลดิ |
| ผู้ใช้งานหลัก |  กองทัพอากาศราชอาณาจักรอิตาลี |
| จำนวนที่ผลิต | 1,151 + 2 เครื่องบินต้นแบบ[1][2] |
| ประวัติ | |
| เริ่มใช้งาน | 1939 |
| เที่ยวบินแรก | 24 ธันวาคม 1937 |
| ปลดประจำการ | 1947 |
| พัฒนาเป็น | มัคชี ซี.202 |
มัคชี ซี.200 (อังกฤษ: Macchi C.200) หรือ เอ็มซี.200 เป็นเครื่องบินขับไล่ที่ออกแบบและผลิตโดยบริษัทอากาศยานมัคชีในประเทศอิตาลี กองทัพอากาศราชอาณาจักรอิตาลีใช้งานอย่างแพร่หลายตลอดช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง[3][4][5][6]
ซี.200 ได้รับการออกแบบโดย มารีโอ กาสตอลดิ หัวหน้านักออกแบบของมัคชี เพื่อทำหน้าที่เป็นเครื่องบินขับไล่เครื่องยนต์เดี่ยวสมัยใหม่
การพัฒนา
ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1935 มารีโอ กาสตอลดิ หัวหน้าผู้ออกแบบของบริษัทเครื่องบินสัญชาติอิตาลี มัคชีได้เริ่มงานชุดการศึกษาการออกแบบเครื่องบินรบแบบเครื่องบินที่นั้งเดี่ยวสมัยใหม่ ซึ่งจะติดตั้งอุปกรณ์ลงจอดแบบยืดหดได้
การออกแบบ
มัคชี ซี.200 เป็นเครื่องบินปีกชั้นเดียวมีโครงโลหะทั้งหมดที่ทันสมัย ซึ่งติดตั้งอุปกรณ์ลงจอดแบบยืดหดได้และห้องนักบินแบบปิด มีถังเชื้อเพลิงแบบปิดผนึกตัวเองอยู่ใต้ที่นั่งนักบินและอยู่ตรงกลางปีก
ประวัติการปฏิบัติการ
ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1939 ซี.200 ประมาณ 30 ลำ ถูกส่งไปประจำการอยู่ในแอฟริกาเหนือ อย่างไรก็ตาม นักบินของหน่วยชั้นยอดของกองทัพอากาศราชอาณาจักรอิตาลี คัดค้านการนำ ซี.200 มาใช้ โดยเลือกใช้ เฟียต ซีอาร์.42 ที่คล่องตัวมากกว่าแทน
รุ่น
- เอ็ม.ซี. 200 (ต้นแบบ) : ต้นแบบสองลำที่ติดตั้งเครื่องยนต์แรงขับ 623 กิโลวัตต์ (835 แรงม้า)
- เอ็ม.ซี. 200: เครื่องบินขับไล่, สกัดกั้น, ขับไล่ทิ้งระเบิด ที่นั่งเดี่ยว
- เอ็ม.ซี.200บิส:
- เอ็ม.ซี.200เอเอส: รุ่นที่ใช้ในการทัพแอฟริกา
- เอ็ม.ซี.200ซีบี: รุ่นเครื่องบินขับไล่-ทิ้งระเบิด หนัก 320 กก (710 ปอนด์)
- เอ็ม.ซี.201:
ประจำการ
- ลุฟท์วัฟเฟอ ได้ควบคุมเครื่องบินที่ยึดได้บางส่วน
- กองทัพอากาศราชอาณาจักรอิตาลี
- กองทัพอากาศร่วมทำสงครามอิตาลี
- กองทัพอากาศอิตาลี ใช้เครื่องบินบางลำเป็นเครื่องบินฝึกจนถึงปี ค.ศ. 1947
คุณลักษณะ (มัคชี ซี.200 ซีรีย์ตอนต้น)
- ผู้สร้าง: มัคชี (ประเทศอิตาลี)
- ประเภท: เครื่องบินขับไล่
- เครื่องยนต์: 1 × Fiat A.74 R.C.38
- กางปีก: 10.58 เมตร
- ยาว: 8.25 เมตร
- สูง: 3.05 เมตร
- พื้นที่ปีก: 16.82 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า: 1,964 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 2,395 กิโลกรัม
- อัตราเร็วสูงสุด: 504 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระดับความสูง 4,500 เมตร
- อัตราไต่: 15.3 เมตร/ วินาที
- รัศมีทำการรบ: 570 กิโลเมตร
- อาวุธ: ปืนกล Breda-SAFAT ขนาด 12.7 มม. 2 กระบอก
ดูเพิ่ม
- การพัฒนาที่เกี่ยวข้อง
- อากาศยานที่เทียบเท่า
- เคอร์ทิสส์ พี-36 ฮอว์ค
- เฟียต จี.50
- กรัมแมน เอฟ4เอฟ ไวลด์แคท
- มิตซูบิชิ เอ6เอ็ม ซีโร่
- นากาจิมะ คิ-43 ฮายาบูซะ
อ้างอิง
- ↑ "Aer. Macchi C.200 Saetta, Aerei militari, Schede tecniche aerei militari italiani e storia degli aviatori". www.alieuomini.it (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 3 May 2019.
- ↑ Cattaneo 1966, pp. 9–10.
- ↑ de Marchi 1994. Quote: "Sopraggiungono due incidenti mortali per autorotazione che fanno sospendere voli e consegne, si pensa di abbandonare la macchina classificata non pilotabile dalla media dei piloti" (Two fatal accidents occurred due to autorotation that caused suspension of flights and deliveries, prompting consideration of abandoning the use of the aircraft, as it was considered "unflyable" by the average pilot.)
- ↑ Green, William; Swanborough, Gordon (1994). The Complete Book of Fighters. London: Salamander. pp. 358–360. ISBN 1-85833-777-1.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. สืบค้นเมื่อ 16 April 2019.
- ↑ Balsved, Johnny E. (27 January 2006). "History of Danish naval aviation". navalhistory.dk (ภาษาอังกฤษ และ เดนมาร์ก). แปลโดย Arvedsen, L.-H. Kongsbak. Copenhagen. สืบค้นเมื่อ 3 May 2019.