มุฮัมมัด นะญีบ

ฯพณฯ พลตรี มุฮัมมัด นะญีบ
محمد نجيب‎
ภาพถ่ายบุคคลอย่างเป็นทางการ ป. ค.ศ. 1954
ประธานาธิบดีอียิปต์ คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง 18 มิถุนายน ค.ศ. 1953 – 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1954
ดำรงตำแหน่ง 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1954 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1954
นายกรัฐมนตรี	ตัวเอง ญะมาล อับดุนนาศิร
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง (พระเจ้าฟุอาดที่ 2 ในฐานะพระมหากษัตริย์อียิปต์)
ถัดไป	ญะมาล อับดุนนาศิร
นายกรัฐมนตรีอียิปต์ คนที่ 30
ดำรงตำแหน่ง 8 มีนาคม ค.ศ. 1954 – 18 เมษายน ค.ศ. 1954
ประธานาธิบดี	ตัวเอง
ก่อนหน้า	ญะมาล อับดุนนาศิร
ถัดไป	ญะมาล อับดุนนาศิร
ดำรงตำแหน่ง 7 กันยายน ค.ศ. 1952 – 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1954
กษัตริย์	พระเจ้าฟุอาดที่ 2 (จนถึง 18 มิถุนายน ค.ศ. 1953)
ประธานาธิบดี	ตัวเอง (ตั้งแต่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 1953)
ก่อนหน้า	อาลี มาฮิร
ถัดไป	ญะมาล อับดุนนาศิร
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามและการทหารเรือ
ดำรงตำแหน่ง 7 กันยายน ค.ศ. 1952 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1953
นายกรัฐมนตรี	ตัวเอง
ก่อนหน้า	อาลี มาฮิร
ถัดไป	อับดุนลาติฟ บอฆดาดี
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1901(1901-02-19) คาร์ทูม ซูดานภายใต้การปกครองร่วมของอังกฤษและอียิปต์
เสียชีวิต	28 สิงหาคม ค.ศ. 1984(1984-08-28) (83 ปี) ไคโร ประเทศอียิปต์
สาเหตุการเสียชีวิต	Liver cirrhosis
เชื้อชาติ	อียิปต์
พรรคการเมือง	ทหาร/กลุ่มปลดปล่อย
คู่สมรส	Aisha Labib (สมรส 1934; เสียชีวิต 1971)
รางวัล	เครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งแม่น้ำไนล์ เครื่องอิสริยภรณ์สาธารณรัฐ
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	รัฐสุลต่านอียิปต์ ราชอาณาจักรอียิปต์ สาธารณรัฐอียิปต์
สังกัด	กองทัพบกอียิปต์
ประจำการ	1918–1954[1]
ยศ	พลตรี
หน่วย	ทหารราบ
ผ่านศึก	กรณีพระราชวังอับดีน ค.ศ. 1942 สงครามอาหรับ–อิสราเอล ค.ศ. 1948 Battles of Negba Operation Pleshet Battle of Nitzanim Battle of Hill 86 การปฏิวัติอียิปต์ ค.ศ. 1952

มุฮัมมัด นะญีบ (อาหรับแบบอียิปต์: محمد نجيب, เสียงอ่านภาษาอาหรับอียิปต์: [mæˈħæmmæd næˈɡiːb]; 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1901 – 28 สิงหาคม ค.ศ. 1984) เป็นประธานาธิบดีแห่งอียิปต์คนแรก ที่ได้ดำรงตำแหน่งจากการประกาศของสาธารณรัฐ เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 1953 ถึง 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1954 พร้อมกับญะมาล อับดุนนาศิร เขาได้เป็นผู้นำคนแรกของการปฏิวัติอียิปต์ ปี ค.ศ. 1952 ซึ่งได้สิ้นสุดของการปกครองของราชวงศ์มูฮัมหมัดอาลีในอียิปต์และซูดาน ภายหลังจากการเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีจนกระทั่งปลายปี ค.ศ. 1953 นาศิรได้กล่าวหานะญีบว่าได้สนับสนุนกลุ่มภราดรภาพมุสลิมที่ผิดกฎหมายเมื่อไม่นานมานี้ และปิดบังความทะเยอทะยานในเผด็จการ การต่อสู้แย่งชิงอำนาจในระยะเวลาอันสั้นที่เกิดขึ้นระหว่างนะญีบและนาศิรเพื่อเข้าควบคุมกองทัพและประเทศอียิปต์ ท้ายที่สุดแล้วนาศิรได้เอาชนะการต่อสู้และพยายามบีบบังคับให้นะญีบลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีอียิปต์ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1954 ภายหลังจากการลาออกของเขา นะญีบได้ถูกสั่งกักบริเวณอย่างโดดเดียวโดยประธานาธิบดีนาศิรในบ้านพักตากอากาศในกรุงไคโร จนกระทั่งเขาได้รับการปล่อยตัวโดยประธานาธิบดีอันวัร อัสซาดาตในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1954 นะญีบได้ถึงแก่อสัญกรรมจากโรคตับแข็งในกรุงไคโร เขาได้มีอายุ 83 ปี พิธีฝังศพทางทหารของนะญีบได้ถูกเข้าร่วมโดยประธานาธิบดีฮุสนี มุบาร็อก