องครักษ์

องครักษ์ (อังกฤษ: bodyguard) หรือเจ้าหน้าที่อารักขาใกล้ชิด (อังกฤษ: close protection officer) เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหรือเจ้าพนักงานบังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลหรือทหารประเภทหนึ่งที่ทำหน้าที่คุ้มครองบุคคลหรือกลุ่มบุคคล มักเป็นข้าราชการหรือเจ้าพนักงานระดับสูง ผู้มั่งมี และผู้มีชื่อเสียง จากอันตราย โดยทั่วไปได้แก่โจรกรรม การทำร้ายร่างกาย การลักพาตัว การลอบฆ่า การก่อกวน การเสียสารสนเทศลับ คำขู่และความผิดทางอาญาอื่น

บุคคลสาธารณะสำคัญที่สุดเช่น ประมุขแห่งรัฐ หัวหน้ารัฐบาล และผู้ว่าราชการมีองครักษ์หรือมองครักษ์จากหน่วยงาน กองทัพหรือกำลังตำรวจคุ้มกัน (เช่น ในสหรัฐได้แก่ ราชการลับสหรัฐหรือราชการความปลอดภัยทางทูตของกระทรวงการต่างประเทศ) ในประเทศส่วนใหญ่ที่ประมุขแห่งรัฐเป็นผู้นำทหารด้วย องครักษ์ของผู้นำตามประเพณีเป็นราชองครักษ์ (Royal Guard), องครักษ์สาธารณรัฐ (Republican Guard) และหน่วยทหารชั้นยอดอื่น บุคคลสาธารณะที่มีความสำคัญรองลงมาหรือมีความเสี่ยงต่ำกว่าอาจมีองครักษ์คนเดียวที่ทำหน้าที่เป็นสารถีด้วย

ในจักรวรรดิยุคเฮลเลนนิสติก หน้าที่ของการปกป้องบุคคลของผู้ปกครองเรียกว่า สมาโทฟิลาคิยา และดำเนินการโดยบุคคลที่ได้รับความไว้วางใจ ซึ่งได้รับการคัดเลือกเป็นพิเศษโดยพระมหากษัตริย์ ที่มักให้รางวัลพวกเขาด้วยบทบาทหรือ ตำแหน่งของรัฐ^[1][2]

ในกรุงโรมโบราณ องครักษ์ของพระราชาถูกเรียกว่า satelles (satellites ในรูปพหูพจน์) ในขณะที่จักรพรรดิจะสร้างกองทหารรักษาการณ์: ผู้กำกับยามรักษาการณ์จะควบคุมการทำงานของพวกเขา และในช่วงที่เสื่อมถอย เขาจะชี้นำมรดกสืบทอดตำแหน่งของพระมหากษัตริย์เช่นกัน^[3][4]

งานของเขาส่วนใหญ่ประกอบด้วยการวางแผนเส้นทาง การตรวจสอบสถานที่และอาคารที่ลูกค้าจะไปเยือน ศึกษาประวัติของบุคคลที่ลูกค้าจะติดต่อด้วย การจัดหายานพาหนะ และการคุ้มกันลูกค้าอย่างรอบคอบในกิจกรรมประจำวันของเขา^[5]

ภารกิจนี้ต้องการการฝึกอบรมที่เหมาะสมในด้านเทคนิคความปลอดภัยและการป้องกันส่วนบุคคล รวมถึงความสามารถที่ยอดเยี่ยมในการประเมินความเสี่ยงและการตัดสินใจที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพในสถานการณ์ฉุกเฉิน การทำงานจำเป็นต้องมีการเตรียมตัวในด้านยุทธวิธีและกลยุทธ์ การตรวจสอบ การตรวจตรา การวิเคราะห์สถานการณ์ และการคาดการณ์เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายทุกชนิดที่อาจเกิดขึ้นกับบุคคลที่ต้องปกป้อง ขณะเดียวกันต้องพร้อมที่จะเข้าแทรกแซง โดยในแง่นี้มักใช้กลยุทธ์การป้องกันตัวและการต่อสู้ป้องกันตัว (เช่นการฝึกศิลปะการต่อสู้) บางครั้งอาจใช้เครื่องมือป้องกัน อุปกรณ์เล็ก ๆ ที่ไม่เป็นอันตราย หรือในกรณีจำเป็น อาจใช้สเปรย์ OC บนพื้นฐานของแคปไซซัมเพื่อทำให้ผู้โจมตีไร้พิษภัยชั่วคราว เช่นเดียวกับอาวุธปืน แม้ว่ากฎหมายท้องถิ่นจะไม่ได้อนุญาตเสมอไป

หน่วยพิเศษขององค์รักษ์ทางสถาบันก่อตั้งขึ้นโดยเฉพาะเพื่อปกป้องบุคคลสำคัญ^[6] ในหลายประเทศ ประมุขแห่งรัฐจะมี "ยามเกียรติยศ" ของตนเอง^[7]