อาสนวิหารลูว์ซง

อาสนวิหารลูว์ซง
อาสนวิหารแม่พระรับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ แห่งลูว์ซง
ด้านข้างของอาสนวิหารซึ่งเป็นที่ตั้งของมุขทางเข้าของวิหารเก่าแบบโรมาเนสก์
46°27′16″N 1°10′00″W / 46.45444°N 1.16667°W / 46.45444; -1.16667
ที่ตั้ง	ลูว์ซง จังหวัดว็องเด
ประเทศ	ประเทศฝรั่งเศส
นิกาย	โรมันคาทอลิก
ประวัติ
สถานะ	อาสนวิหาร
เสกเมื่อ	ค.ศ. 1317
สถาปัตยกรรม
ประเภทสถาปัตย์	กอทิก
รูปแบบสถาปัตย์	กางเขน
ปีสร้าง	คริสต์ศตวรรษที่ 13
แล้วเสร็จ	คริสต์ศตวรรษที่ 14
อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ (ค.ศ. 1906 และ 1915) (ค.ศ. 1992) - ระดับแคว้น

อาสนวิหารลูว์ซง (ฝรั่งเศส: Cathédrale de Luçon) หรือชื่อเต็มว่า อาสนวิหารแม่พระรับเกียรติยกขึ้นสวรรค์แห่งลูว์ซง (Cathédrale Notre-Dame-de-l'Assomption de Luçon) เป็นอาสนวิหารโรมันคาทอลิกและเป็นที่ตั้งของมุขนายกประจำมุขมณฑลลูว์ซง ตั้งอยู่ในเขตเมืองลูว์ซง จังหวัดว็องเด แคว้นเปอีเดอลาลัวร์ ประเทศฝรั่งเศส สร้างขึ้นเพื่ออุทิศแด่แม่พระรับเกียรติยกขึ้นสวรรค์

อาสนวิหารแห่งนี้สร้างขึ้นในแบบกอทิก และยังมีองค์ประกอบบางส่วนในแบบโรมาเนสก์ รวมทั้งในยุคที่ใหม่กว่านั้น คือ สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา (หรือคลาสสิก) ซึ่งองค์ประกอบต่าง ๆ นี้ได้ถูกขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของประเทศฝรั่งเศสเมื่อปี ค.ศ. 1906, ค.ศ. 1915 และของระดับแคว้นเมื่อปี ค.ศ. 1992^[1]

อาสนวิหารแห่งนี้เคยเป็นที่ตั้งของโบสถ์ของอารามเก่าตั้งแต่สมัยคริสต์ศตวรรษที่ 5 ซึ่งได้ถูกทำลายโดยการรุกรานของชาวนอร์มันในปี ค.ศ. 853 และอีกครั้งในปี ค.ศ. 877 และตามมาด้วยไฟไหม้ครั้งใหญ่ในปี ค.ศ. 1068 โดยกีโยมที่ 8 เคานต์แห่งปัวตู ทำให้โบสถ์ได้ถูกทำลายลงสิ้น ส่งผลให้สมเด็จพระสันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 2 มีพระบัญชาคว่ำบาตรระหว่างคริสตจักรกับเคานต์แห่งปัวตู จึงทำให้บุตรชายคนโตของเคานต์แห่งปัวตู กีโยมที่ 9 ต้องสร้างวิหารใหม่ขึ้นทดแทนด้วยเงินของตัวเอง ในที่สุดจึงเริ่มการก่อสร้างในปี ค.ศ. 1091 โดยอธิการอารามฌอฟรัว ซึ่งกินเวลานานถึง 30 ปี และวิหารแบบโรมาเนสก์แห่งใหม่นี้ได้รับการเสกเมื่อปี ค.ศ. 1121 โดยอธิการอารามแฌร์แบร์

ในปัจจุบันยังสามารถพบเห็นซากของวิหารโรมาเนสก์เก่านี้ในอาสนวิหารปัจจุบัน โดยที่เหลืออยู่เป็นบริเวณแขนกางเขนฝั่งทิศเหนือและมุขทางเข้า ซึ่งอยู่ที่จัตุรัสซอแชเดตุชในบริเวณใกล้เคียง

ต่อมาอารามแห่งนี้ได้รับการเลื่อนฐานะขึ้นเป็นอาสนวิหารในปี ค.ศ. 1317 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์นที่ 22 ซึ่งเป็นที่ตั้งของมุขนายกแห่งมุขมณฑลปัวตีเย ต่อมาได้มีการบูรณะซ่อมแซมและปรับปรุงครั้งใหญ่ในคริสต์ศตวรรษที่ 13 และ 15 ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงสถาปัตยกรรมให้เป็นแบบกอทิก และภายหลังได้ผ่านการบูรณะปรับปรุงเป็นระยะเนื่องจากตกอยู่ท่ามกลางสมรภูมิเป็นช่วง ๆ ในระหว่างสงครามร้อยปี นอกจากนี้ยังมีระเบียงคดของอาสนวิหารซึ่งอยู่ในสภาพดีตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 14 ชาเปลบริเวณทางเดินข้างทิศใต้สร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1530 ถึงค.ศ. 1550

ต่อมาในสมัยสงครามศาสนา อาสนวิหารถูกทำลายโดยกลุ่มโปรเตสแตนต์เป็นจำนวนทั้งสิ้น 4 ครั้งในปี ค.ศ. 1562, ค.ศ. 1568, ค.ศ. 1570 และ ค.ศ. 1622 โดยถูกปล้นเอาวัตถุต่าง ๆ ด้านในไปจนหมดสิ้น

ต่อมาในปี ค.ศ. 1665 หอระฆังได้ถล่มลงบนบริเวณกลางโบสถ์ช่วงที่ 1 ทำให้ต้องมีการบูรณะก่อสร้างขึ้นใหม่ซึ่งหน้าตาเป็นแบบที่เห็นจนถึงปัจจุบันภายใต้การควบคุมของมุขนายกอ็องรี เดอ บารียง ซึ่งบริเวณยอดแหลมแบบนีโอกอทิกนั้นสร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 19

ในปี ค.ศ. 1722 เป็นช่วงเวลาก่อสร้างชาเปลข้างฝั่งทิศเหนือ และต่อมาในครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นการสร้างแท่นบูชาจนถึงเบญจาคริสต์ บริเวณเก้าอี้ร้องเพลงสวดงานไม้แกะสลักผีมือเซบัสเตียง แลเน (Sébastien Leysner)

ในสมัยการปฏิวัติฝรั่งเศส เครื่องเรือนและเครื่องตกแต่งของอาสนวิหารถูกขายทอดตลาดและผ่านมือไปมากมาย ซึ่งอาสนวิหารได้ถูกใช้เป็นทั้งคอกม้า ค่ายทหาร และคลังแสงอาวุธ ซึ่งโชคดีที่เหล่าแท่นบูชาด้านข้างต่าง ๆ ฉากประดับแท่นบูชา และเก้าอี้ร้องเพลงสวดยังอยู่ในสภาพดี

• ความยาวรวมด้านใน : 67.50 เมตร (221.5 ฟุต)
• ความยาวของบริเวณกลางโบสถ์ : 34.50 เมตร (113.2 ฟุต)
• ความยาวของแขนกางเขน (จากสุดบริเวณกลางโบสถ์ถึงบริเวณร้องเพลงสวด) : 8.00 เมตร (26.25 ฟุต)
• ความลึกของบริเวณร้องเพลงสวด : 25.00 เมตร (82.02 ฟุต)
• ความกว้างของบริเวณกลางโบสถ์ (ทางเดินกลาง) : 8.00 เมตร (26.25 ฟุต)
• ความกว้างของบริเวณแขนกางเขน (จากทิศเหนือถึงทิศใต้) : 32.00 เมตร (104.99 ฟุต)
• ความกว้างของบริเวณร้องเพลงสวด : 9.75 เมตร (32.0 ฟุต)
• ความกว้างของช่องทางเดินข้าง : ระหว่าง 5.00 เมตร (16.40 ฟุต) ถึง 5.30 เมตร (17.4 ฟุต)
• ความกว้างของชาเปลข้าง : 5.00 เมตร (16.40 ฟุต)
• ความสูงของเพดานโค้งช่องแรกในวิหาร : 6.30 เมตร (20.7 ฟุต)
• ความสูงของเพดานโค้งของบริเวณกลางโบสถ์ : 22.00 เมตร (72.18 ฟุต)
• ความสูงของเพดานโค้งของบริเวณร้องเพลงสวด : 25.00 เมตร (82.02 ฟุต)
• ความสูงของเพดานโค้งของบริเวณช่องทางเดินข้าง : 10.50 เมตร (34.4 ฟุต)
• ความสูงของเพดานโค้งของบริเวณจรมุข : 11.50 เมตร (37.7 ฟุต)
• ความสูงของอาสนวิหารวัดจากยอดสูงที่สุด : 85.00 เมตร (278.87 ฟุต)

แหล่งข้อมูล^[2]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อาสนวิหารลูว์ซง