เชียง (กลุ่มชนในประวัติศาสตร์)

สำหรับกลุ่มชาติพันธุ์ทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลเสฉวนในปัจจุบัน ดูที่ เชียง
เชียง
羌
ภาพวาดทูตของเติ้งจื้อ (鄧至) กลุ่มชาติพันธุ์ชาวเชียง จากภาพวาดบรรณาการตามวาระ (คริสต์ศตวรรษที่ 6)
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ
จีนโบราณ

เชียง (จีน: 羌; พินอิน: Qiāng; เวด-ไจลส์: Ch'iang) เป็นชื่อที่ใช้เรียกกลุ่มบุคคลต่าง ๆ ในช่วงเวลาต่าง ๆ กันในจีนโบราณ โดยทั่วไปเชื่อว่าชาวเชียงมีต้นกำเนิดจากแถบทิเบต-พม่า[1][2][3][4][5] แม้ว่ามีทฤษฎีอื่นด้วยก็ตาม

ชาวตังกุตในยุคราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง และราชวงศ์หยวนอาจจะสืบเชื้อสายมาจากชาวเชียง[1] ชาวเชียงในปัจจุบันรวมถึงชาวทิเบตอาจสืบเชื้อสายมาจากส่วนหนึ่งของชาวเชียงโบราณ[6]

ศัพทมูล

ในพจนานุกรมชัวเหวินเจี่ยจึในยุคราชวงศ์ฮั่นระบุว่าชาวเชียงเป็นคนเลี้ยงแกะ และตัวอักษรจีนของ "เชียง" (羌) จึงถูกสร้างขึ้นมาจากตัวอักษรของ "แกะ" (羊) และ "คน" (人) และออกเสียงเหมือน "แกะ"[7][8] เฟิงสูทงอี้ยังระบุเช่นกันว่าตัวอักษรของ "เชียง" สร้างจากคำว่า "แกะ" และ "คน" นักวิชาการสมัยใหม่พยายามสร้างการออกเสียงของคำว่า "เชียง" ในยุคโบราณขึ้นใหม่ นักจีนวิทยา Edwin Pulleyblank สร้างขึ้นใหม่เป็น *kʰiaŋ ในภาษาจีนยุคกลาง ส่วน William H. Baxter และ Laurent Sagart สร้างคำภาษาจีนเก่าของ "เชียง" เป็น *C.qʰaŋ.[9]

โดยทั่วไปเชื่อว่าชาวเชียงเป็นผู้พูดภาษาในตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า แม้ว่า Christopher Beckwith เสนอว่าคำว่า "เชียง" อาจมีรากศัพท์มาจากภาษาในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน และชาวเชียงมีต้นกำเนิดมาจากแถบอินโด-ยูโรเปียน Beckwith เปรียบเทียบข้อเสนอการสร้างการออกเสียงคำว่า "เชียง" เป็น *klaŋ ในภาษาจีนเก่าเข้ากับคำในกลุ่มภาษาโทแคเรียน klānk ที่มีความหมายว่า "ขี่, ไปโดยรถ" เช่นเดียวกับในความหมายว่า "ขี่ออกไปล่าด้วยรถม้า" ดังนั้นคำว่า "เชียง" จึงอาจมีความหมายว่า "คนขับรถม้า"[10]

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. ↑ 1.0 1.1 Edwin G. Pulleyblank (1983). "Chapter 14 - The Chinese and Their Neighbors in Prehistoric and Early Historic Times". ใน David Keightley (บ.ก.). The Origins of Chinese Civilization. University of California Press. ISBN 0-520-04229-8.
  2. ↑ Sigfried J. de Laet, Joachim Herrmann: History of Humanity: From the seventh century B.C. to the seventh century A.D. UNESCO, 1996, page 501.
  3. ↑ Sanping Chen: Multicultural China in the Early Middle Ages. University of Pennsylvania Press, 2012.
  4. ↑ Patricia Buckley Ebrey: The Cambridge Illustrated History of China, Cambridge University Press, 2010, page 69.
  5. ↑ Henry Luce Foundation Professor of East Asian Studies Nicola Di Cosmo, Nicola Di Cosmo, Don J Wyatt. Political Frontiers, Ethnic Boundaries and Human Geographies in Chinese History. Routledge, 2005, page 87.
  6. ↑ Bradley Mayhew, Korina Miller, Alex English: South-West China. 2002. Northern Síchuan - Around Wénchuan, page 517.
  7. ↑ Wicky W. K. Tse (27 June 2018). The Collapse of China's Later Han Dynasty, 25-220 CE: The Northwest Borderlands and the Edge of Empire. Routledge. ISBN 9781315532318.
  8. ↑ Shouwen Original text: 羌：西戎牧羊人也。从人从羊，羊亦聲。
  9. ↑ Baxter, William H. and Laurent Sagart. 2014. Old Chinese: A New Reconstruction. Oxford University Press, ISBN 978-0-19-994537-5.
  10. ↑ Beckwith, Christopher I. (16 March 2009). Empires of the Silk Road: A History of Central Eurasia from the Bronze Age to the Present. Princeton University Press. pp. 375–376. ISBN 978-14008-29941. สืบค้นเมื่อ 30 December 2014.

บรรณานุกรม

  • Cosmo, Nicola Di (2002), Ancient China and Its Enemies, Cambridge University Press
  • Cosmo, Nicola di (2009), Military Culture in Imperial China, Harvard University Press
  • Crespigny, Rafe de (2007), A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms, Brill
  • Crespigny, Rafe de (2010), Imperial Warlord, Brill
  • Crespigny, Rafe de (2017), Fire Over Luoyang: A History of the Later Han Dynasty, 23-220 AD, Brill
  • LaPolla, Randy (2003), A Grammar of Qiang, Mouton Gruyter
  • Kang, Xiaofei (2016), Contesting the Yellow Dragon
  • Twitchett, Denis (1994), "The Liao", The Cambridge History of China, Volume 6, Alien Regime and Border States, 907-1368, Cambridge: Cambridge University Press, pp. 43–153, ISBN 0521243319
  • Twitchett, Denis (2008), The Cambridge History of China: Volume 1, Cambridge University Press
  • Wen, Maotao (2014). The Creation of the Qiang Ethnicity, its Relation to the Rme People and the Preservation of Rme Language (Master thesis). Duke University.
  • Wagner, Donald B. (2008), Science and Civilization in China Volume 5-11: Ferrous Metallurgy, Cambridge University Press
  • West, Barbara A. (2009), Encyclopedia of Peoples of Asia and Oceania, Facts on File
  • Whiting, Marvin C. (2002), Imperial Chinese Military History, Writers Club Press